Halfjaar overzicht VVV-Venlo in de Eredivisie

Het jaar 2017 was voor VVV begrippen een fantastisch jaar. VVV-Venlo werd kampioen in de Jupiler League en stond vanaf november soeverein bovenaan in de Eerste Divisie. In de Eredivisie werden we bestempeld als favoriet voor degradatie, maar door op dezelfde wijze door te gaan zijn we nu halverwege geeindigd op de 10e plek en dat is echt een hele knappe prestatie van VVV. Venlonaren.net schreef het halfjaar overzicht VVV-Venlo in de Eredivisie.

Na een geweldige afsluiting van het seizoen 2016|2017 –  waar we glansrijk kampioen – was het even spannend welke spelers er allemaal gehaald werden. Het werd al snel duidelijk dat we met het team (met een aantal gerichte versterkingen) waarmee we kampioen werden, ook in de Eredivisie zouden stappen. Dit is een teken van geloof in je eigen ploeg, maar tegelijkertijd een groot risico aangezien we wel met heel weinig ervaring de Eredivisie gingen bespelen. VVV reageerde snel en haalde een topkeeper in huis. Lars Unnerstall –  de keeper die op jonge leeftijd al onder de lat stond bij Schalke,  maar daarna zijn carrière vooral op de bank voorbij zag vliegen – zag VVV als een mooie nieuwe kans. We hadden een kleine portemonnee en hierdoor duurde het daarna eventjes voordat de Venlonaren de volgende spelers gehaald werden. We konden natuurlijk niet echt grote gokjes wagen. Maar snel hierna werden Tissoudali, Thy, Antonis en Labylle gehaald als versterkingen.

Met een goede start van de voorbereiding waar VVV gemakkelijk won van HBSV, nipt verloor van PAOK, dik wonnen van amateurs IVO en Velo, kwam Real Sociedad op bezoek. De Spaanse middenmotor wist niet zo goed wat ze aanmoesten met het spel van VVV en verloren terecht met 2-0. Hierdoor kwam er ook vertrouwen in de ploeg bij de supporters. VVV had de juiste stappen gemaakt. Maar ondertussen was VVV gewoon nog bezig om spelers aan te trekken. Helaas lukte het niet om Hans Nunoo Sarpei binnen te slepen, want we geloven nog altijd erin, als hij was gekomen dat we misschien nog wel meer hadden verrast. We moesten doorschakelen en haalde hierna nog Mink Peeters, Nwakali, Amenyido en Damian van Bruggen. Het leek er dan ook op dat we direct klaar waren voor de Eredivisie met een gelijkspel tegen NEC.

Dat bleek ook in de eerste wedstrijd waar we gelijk aan de bak moesten tegen een concurrent. Sparta Rotterdam kwam op bezoek. Na een matig en angstig begin, waar we eigenlijk best wel van de mat werden gespeeld, was het VVV die met een gelukje de score opende. Hierna leek het net alsof de ploeg de schroom van zich af gooide en begon echt meer dan prima te voetballen. Met als eindresultaat een klinkende 3-0 overwinning op de Spartanen. Een goed begin is het halve werk zeggen ze altijd. Maar goed de week erop moesten we een moeilijke uitwedstrijd spelen tegen FC Twente. Daar hadden we eigenlijk gehoopt op een puntje, maar het was ook niet erg geweest als we daar hadden verloren. Niets bleek minder waar. We wonnen eigenlijk vrij gemakkelijk met 1-2 van de ploeg uit Enschede. Natuurlijk was het nog even spannend op het laatst, maar ook onze ploeg wist eigenlijk niet zo goed wat hen overkwam. Een moeilijke start werd dan ook afgesloten met 6 punten uit 2 wedstrijden. We hadden ons eigenlijk niets beter kunnen wensen.

De eerste wedstrijd die we verloren was de thuiswedstrijd tegen grootmacht Ajax. Het was wel weer eens leuk om tegen het echte Ajax te spelen. Die jonkies uit Amsterdam hadden we nu wel gezien, we wilden voor het echte werk gaan. We speelden lang mee, maar na een foutje in de verdediging werd Ajax beter en verloren we uiteindelijk met 0-2.

Hierna volgde twee moeilijke uitwedstrijden tegen FC Groningen en Vitesse en met een beetje geluk werden beide wedstrijden afgesloten in een remise. Dit kwam door twee late doelpunten. Tegen FC Groningend van Nwakali die zijn visitekaartje afgaf en tegen Vitesse door een penalty van Leemans. Niet slecht voor een klein promotieploegje. Na 5 wedstrijden stonden we al op 8 punten. PEC Zwolle kwam op bezoek de ploeg die het echt meer dan goed doet in de Eredivisie werd ook afgesloten in een gelijkspel en zo sprokkelden we de puntjes binnen met als klapper de wedstrijd tegen Excelsior waar we zeer eenvoudig wonnen met 0-2!

Een geweldige reeks, maar iedereen wist dat er een dipje zat aan te komen. Dit konden we nooit vol houden en ja het was niet dat we wedstrijden dik verloren of niet meekonden maar de resultaten werden wel een stukje minder. Zo werd er met 2-5 verloren in een zeer spannende wedstrijd tegen PSV. Na de 2-2 en de rode kaart van Promes verloren we de grip en de punten. Ook tegen ADO verloren we met 0-2, maar ook hier had meer ingezeten. Een opleving in de beker waarbij Utrecht van de kaart werd gevaagd met 3-1, zorgde weer voor euforie. Maar deze wedstrijd werd snel vergeten toen we voor het eerst kansloos van de mat gingen in de uitwedstrijd tegen Heracles Almelo. Achteraf bleek dit ook de enige wedstrijd te zijn waarin we kansloos waren.

Maar na een klein dipje komt er natuurlijk ook weer een periode van successen althans dat hoopte we. Gelukkig bleek dit ook te zijn. We werden helemaal overlopen bij Feyenoord, maar zij haalden de trekker niet over en we bleven met onze counters in de wedstrijd. Met een geweldige ingestudeerde hoekschop waar Damian van Bruggen de bal beheerst binnenschoot hadden we een gelukje. Een geweldig resultaat in een kolkende Kuip, daar doe je het voor! Dit goede gevoel namen we ook met in de wedstrijd tegen Willem II. We waren veel beter, scoorden makkelijk en stonden 3-1 voor, maar op een of andere manier verloren we de grip en dit resulteerde in een late gelijkmaker. Erg zonde aangezien elk punt ons kan helpen op het einde van de rit.

Een nederlaag tegen AZ volgde. Deze wedstrijd waren we wederom niet kansloos. Maar dat lieten we ook weer zien in Heerenveen, na een goede voorsprong zakte onze ploeg weer terug, maar behaalde we toch nog een puntje door Seuntjens de bal met een beetje geluk binnen te tikken. De nederlaag tegen Utrecht was ook jammer, we hadden liever de bekerwedstrijd verloren en deze gewonnen.

Maar nu komt het! De wedstrijd waar we met zijn alle jaren op hebben gewacht! De derby tegen het gehate Roda. De ploeg die het niet goed doet, maar vaak geluk heeft. We wisten in de historie nog nooit in Kerkrade te winnen. Roda die al het hele seizoen onderaan bungelt in de Eredivisie begon steeds betere resultaten neer te zetten maar het voetbal was niet om aan te zien. VVV die wisselende resultaten behaalde kwam in de hol van de leeuw. Maar oooooh, ooh, ooh wat was het heerlijk dat we de wedstrijd volkomen onder controle hadden en met een droge knal van Leemans die drie belangrijke punten binnenhaalde. Een groot feest onder de meegereisde supporters. De trots die we met zijn allen uitstraalden was geweldig. Ons jaar was eigenlijk al zo goed als compleet. Kampioen worden, goed meedraaien in de Eredivisie en ook nog eens winnen in Kerkrade. Het kan niet anders dan dat dit jaar later in de boeken gaat als een topjaar!

Achja, we werden daarna nog uitgeschakeld in de beker bij PSV. De wedstrijd werd geflatteerd verloren, who cares. We hebben al zoveel mooie dingen gezien dit seizoen. We kunnen niet alles hebben.

Het belangrijkste is dat we in de competitie onze punten binnen halen. In de allerlaatste wedstrijd tegen Heracles hadden we nog een appeltje te schillen voor de dik verdiende uitnederlaag. We sloten het jaar fantastisch af met een klinkende 3-1 overwinning. Iedereen is blij en trots en het feestje werd dan ook verdiend gevierd!

We moeten echt zeer blij zijn met de resultaten die we behaald hebben. We staan zoals al meerdere keren aangegeven 10e in de Eredivisie en dit gaan we nog een aantal keren melden want we mogen hier gewoon erg trots op zijn. We hebben 22 punten en dus goed op weg naar handhaving. Met een doelsaldo van maar -4 kunnen we ons goed bewapenen voor de tweede helft van het seizoen.

Zijn we er al? Nee absoluut niet. De tweede helft van het seizoen kan er nog heel veel gebeuren. Maar goed we worden niet meer echt gezien als degradatiekandidaat. Zo lazen we bijvoorbeeld de analyse van FC Update. Daarin werd gezegd dat we op weg zijn naar een stabiele Eredivisieclub. Dat is inderdaad al jaren de doelstelling. Maar ook wij weten dat dit heel lastig is en natuurlijk nu nog niet aan de orde is. Daarvoor moet je 3 tot 5 jaar lang constant presteren in de Eredivisie – een goed voorbeeld daarvan is PEC Zwolle of Heracles Almelo. We moeten gewoon nuchter blijven en genieten van het moment, want ook wij weten dat dit positieve gevoel zomaar kan omdraaien. Bij onze eerste promotie werden we ook geprezen, werden er veel dingen geroepen, maar de jaren erna zakten we ver terug. Zelfs zover dat we het vertrouwen van onze eigen achterban verloren en daar zelfs nu nog last van hebben. 

We hebben absoluut vertrouwen erin dat we erin gaan blijven onder leiding van trainer Maurice Steijn. Als onze spits wekelijks zo gaat spelen als tegen Heracles en alle andere spelers fit blijven, dan denken we dat op de 12/13 plaats gaan eindigen.

Zonder teveel op de zaken vooruit te gaan lopen, maar het tweede jaar in de Eredivisie gaat heel lastig worden zoals je bij meerdere ploegen ziet. De vraag is dan ook moeten we volgend seizoen verder gaan op deze lijn of moeten we risico gaan nemen en doorpakken met een kans dat we weer wegzakken en in paniek raken. Hoe moeten we verder als Hai Berden afscheid neemt dit seizoen? En hoe moeten we verder als het zo is dat onze trainer ons gaat verlaten deze zomer? Dan gaan we een visie die ons succes bracht, verlaten. Gaan we dan op zoek naar mensen met dezelfde filosofie? Of kiezen we dan voor iets compleet anders? Dit zijn natuurlijk dingen waar het bestuur en de dagelijkse leiding van VVV over nadenken. De tijd gaat het ons leren en we gaan er zeker op terug komen aan het einde van het seizoen.

De magische grens van 35 punten
We hebben een doel dit seizoen en dat is niet degraderen! En hoe doen we dat? Door de magische grens van 35 punten te behalen. Dat wordt altijd zo mooi gezegd door iedereen en ook wij weten dat het ieder jaar anders is, maar ervaring leert ons dat 35 punten doorgaans genoeg is. In de laatste 10 jaar is er geen ploeg gedegradeerd die 35 punten of meer behaalde en vaak heb je zelfs genoeg aan minder punten.

We werden voorafgaand van het seizoen beschreven als degradatiekandidaat nummer 1. In onze ogen volkomen onzin aangezien er vele andere clubs zijn die niet veel beter materiaal hebben dan wij. 

Bijvoorbeeld een NAC die pas aan het einde van het seizoen excelleerde. We kunnen stellen dat zij echt een matige ploeg hebben die echt nog kinderfouten maken. Maar zodra je de steun van Manchester City achter je hebt, worden mensen verblind en denken ze dat ook NAC zulk geweldig voetbal gaat leveren. Maar goed zij krijgen 8ste garnituur die waarschijnlijk nooit in het geweldige lichtblauwe shirt zullen gaan spelen.

Of een Sparta. Ook geen geweldige ploeg, maar zij  krijgen nu te maken met een toptrainer in Advocaat die alles om gaat gooien om alleen het doel handhaving te realiseren. Een Roda die al twee transferperiodes achter elkaar aan een stuk door in paniek spelers aantrekken die eigenlijk helemaal het niveau niet aan kunnen.

Wij moeten ons niet teveel meten met wat anderen doen of gaan doen. Wij hoeven voorlopig niet in paniek te raken en 9 spelers te halen om handhaving te behalen, maar ondertussen alles waar je voor staat overboord te gooien. Wij moeten gewoon ons eigen spelletje spelen. Nuchter blijven en gaan met die banaan. Maar vooral genieten van de momenten die we nu hebben in de Eredivisie.

Thuiswedstrijden – Uitwedstrijden succes
VVV-Venlo was jaren de ploeg die eigenlijk bijna al haar punten in thuiswedstrijden wist te pakken, maar dit seizoen is echt alles anders. Dat blijkt in zoveel dingen, maar ook in de statistieken van de uitduels. VVV heeft dit seizoen maar 1 keer verloren in een uitwedstrijd, de rest werd niet verloren en dat is echt bijzonder knap te noemen. Vooral als je kijkt naar de tegenstanders die we hebben gehad: FC Twente, FC Groningen, Vitesse, Excelsior, Heracles Almelo, Feyenoord, Heerenveen en Roda. Het is niet alleen dat de ploeg 1 of 3 punten pakt, maar ook de wijze waarop ze spelen. VVV staat verdedigend goed en slaat vaker in de laatste twintig minuten van de wedstrijd toe. Zo vielen de gelijkmakers tegen Groningen, Vitesse, Feyenoord en Heerenveen in de laatste 5 minuten van de wedstrijd. Ook de overwinning op de rivaal uit Kerkrade werd bewerkstelligd in de laatste twintig minuten, daaruit blijk dat VVV pas opgeeft als het laatste fluitsignaal heeft geklonken.

De thuiswedstrijden daarentegen is een ander verhaal. Eerst was er nog de overwinning op Sparta op de openingsdag, maar daarna viel het toch tegen. Het spel was bij vlagen erg goed en VVV kon tegen topploegen PSV, Ajax en AZ erg lang mee – ongeveer tot de 60e minuut – maar daarna leek het op en liepen de ploegen een beetje over ons heen qua spel. Tegen PEC, ADO, Willem II, Utrecht en NAC hadden de Venlonaren veel van het spel, maar konden geen vuist maken en gaven het duel vaker in de laatste minuten weg. Waar die concentratie in de uitwedstrijden juist heel hoog is in het laatste kwart van de wedstrijd, is dat in thuiswedstrijd een van de grootste valkuilen. Misschien heeft het te maken met het feit dat de Venlonaren thuis het spel moeten maken, maar het is in ieder geval een verbeterpunt voor de tweede helft van het seizoen.

Minste overtredingen
Als promovendus zeggen de geleerden altijd dat het heel lastig is om voetballend op de been te blijven. Daarom werden we ook neergezet als degradatiekandidaat nummer 1. Maar zoals in de eerdere stukken beschreven; wij houden ons knap op de been. We staan momenteel 10e in de competitie worden geprezen om onze standaardsituaties en spelopvattingen. En dat is ook terug te zien in cijfers. Een daarvan is bijvoorbeeld de statistiek dat we de minste overtredingen nodig hebben in de competitie tot nu toe. Dat is opzicht best een vreemde statistiek.

Zoals gezegd, als promovendus is het moeilijk bij te benen. Dus dan ga je er eigenlijk direct vanuit dat we veel overtredingen nodig hebben om de tegenstander af te stoppen. Niets blijkt minder waar te zijn en we staan waarschijnlijk zo goed opgesteld dat we dit helemaal niet nodig hebben en het voetballend kunnen oplossen. En natuurlijk hoort daarbij dat we onnodig de bal naar voren rossen en veel balverlies lijden. Maar goed als je daarmee resultaat weet te behalen, wie zijn wij dan om dit af te kraken.

Lege Koel
Wat ons blijft verbazen is – en daar hebben we het echt al zo vaak over gehad – de mate waarin mensen naar de Koel komen. We spelen in de Eredivisie en het is eigenlijk een speciaal moment als we de 7.000 toeschouwers aantikken, wat echt bizar is. Op de een of andere manier stroomt de Koel nog niet vol, want eigenlijk moet de Koel gewoon iedere thuiswedstrijd uitverkopen en niet alleen als Ajax, Feyenoord of PSV op bezoek komt. We zijn immers gepromoveerd, we spelen een divisie hoger, we behoren tot de elite van het Nederlandse voetbal en de spelers verdienen dan ook iedere keer een volle Koel.

Het is merkbaar dat spelers een betere pot spelen, wanneer er de Koel vol zit. Dat kon je wel zien aan de laatste thuiswedstrijd van 2017 tegen Heracles Almelo. De Koel ging achter de ploeg staan en VVV wist op de beslissende momenten toe te slaan met Lennart Thy. De overwinning werd intenser door het publiek dat er was om VVV te steunen. Dit boezemt de tegenstanders ook een bepaalde vorm van angst in, mensen moeten het als tegenstanders erg vervelend vinden om naar de Koel te komen en daar kunnen wij als supporters ook voor zorgen. Juist, door iedere thuiswedstrijd massaal te komen en de ploeg naar voren te schreeuwen.

Versterkingen
Zijn die onze ogen nodig? Zoals we nu voetballen en punten behalen hoeven we natuurlijk niet echt nog spelers te halen. We zijn overal wel dubbel bezet en misschien zijn sommige wisselspelers sterker dan de ander maar we doen het gewoon meer dan prima.

Het geeft ook onrust als je nieuwe spelers haalt en dit werkt vaker ook negatief dan positief. Kijk maar naar Roda.
Maar het is misschien wel goed om alvast te gaan oriënteren voor volgend seizoen en sommige spelers al binnen te slepen om te acclimatiseren. Natuurlijk zijn er ook spelers die ouder worden en wellicht vervangen moeten worden. Bijvoorbeeld Damian van Bruggen is echt een topper, maar dat zie je niet altijd terug in de samenvattingen. Hij is een speler met veel inzicht en een geweldige traptechniek. Als je zulke spelers aan je zou kunnen binden is het een koud kunstje om stappen te maken in de komende jaren.

Maar de andere kant van de medaille is uiteraard, dat we te maken krijgen met schorsingen en blessures. We hebben een vrije dunne selectie en we spelen eigenlijk vrijwel altijd met dezelfde 15 a 16 spelers, dus als er iemand wegvalt kan het zeker problemen opleveren. Er zijn een aantal spelers met 3 gele kaarten en bij de 5e gele kaart wordt je een duel geschorst, dus dan kan problemen gaan opleveren.

Punten
Lars Unnerstall 8,5
Geweldenaar, onmisbaar en puntenpakker

Moreno Rutten 6,5
Onderschepper en aanvallend goed, laat soms steekjes vallen in de verdediging.

Jerold Promes 7
Brok ervaring, en op inzicht en kracht een belangrijke speler in de ploeg van Maurice Steijn.

Nils Roseler 7,5
Staat er altijd, zet de lijnen uit en kopt menig voorzetten weg

Roel Jannsen 6
Degelijk maar komt snelheid tekort, vaak onrustig in spel hervatting

Danny Post 7
Rots in de branding, een leider die altijd speelt met passie en strijd. Onmisbaar op het middenveld. En heeft geleerd om minder kaarten te pakken.

Damian van Bruggen 7,5
Geweldige speler zowel als CV als middenvelder. Houdt snelheid in spel met zijn geweldige traptechniek(niet alleen door geweldig doelpunt) buffelt hij over het veld.

Clint Leemans 7
Zeer belangrijk met assists en doelpunten, geweldige traptechniek waardoor VVV extra wapen heeft. Spel soms slordig in spelopvatting.

Ralf Seuntjens 7
Een echte teamplayer. Ziet er soms niet mooi uit maar is zeer belangrijk voor het team. Wie had dat gedacht van dodelijke spits naar belangrijke middenvelder. Zijn passing is bijna altijd op maat. Soms slordig met balbezit.

Vito van Crooij 6,5
Was voor zijn blessure het goudhaantje. Had explosiviteit, goede acties en geweldige doelpunten. Valt na zijn blessure terug, werkt hard maar soms niet 100% aanwezig. Maar we zijn ervan overtuigd dat hij weer terug komt op dat niveau.

Lennart Thy 7
Wordt geprezen voor zijn arbeid. Heeft een snelle handelingssnelheid, overzicht en houdt de bal goed vast. Was vaak dichtbij een doelpunt maar scoort veel te weinig.

Torino Hunte 6
Dreigend en werkt hard door verdedigend mee te lopen. Is vaak ongelukkig met zijn acties en voorzetten. Daarnaast geen killer, mist teveel 1 op 1 kansen voor het doel.

Tarik Tissoudali 6
Begon zeer sterk in de voorbereiding maar werd langzaam aan steeds minder. Is dreigend maar verslikt zich vaak in zijn eigen acties. Hij kan veel meer en we verwachten veel voorzetten maar kiest vaak voor eigen succes.

Delano van Crooij –
Een echte strijder die zich schikt in zijn rol. Erg knap wat hij heeft bereikt en nog altijd doet. Heeft het prima gedaan maar is wel een niveautje lager dan Unnerstall.

Tristan Dekker –
Lang geblesseerd geweest en heeft nog niet niveau van vorig seizoen. Moeilijk om een cijfer te geven op basis van zijn minuten.

Jens Janse –
Brengt veel ervaring buiten het veld. Binnen het veld onopvallend. Is niet beter maar ook niet slechter dan andere spelers op het veld.

Leroy Labylle –
Een zeer aanvallende back die veel opkomt en een goede voorzet heeft. Laat soms verdedigend steekjes vallen maar compenseert dit met zijn snelheid. Jammer dat hij laatste weken minder kansen krijgt.

Johnatan Opoku –
Lang geblesseerd geweest en dat merk je aan zijn spel. Moet nog stappen maken om echt de belangrijke basisspeler van vorig seizoen te worden.

Kelechi Nwakali –
Als invaller komt hij vol energie en flair het veld op. Neemt initiatief en zet de lijnen op het middenveld uit. Heeft meeste talent maar is als basisspeler soms afwezig. Laat zich soms ook te makkelijk van de bal zetten. Moet nog stappen maken maar kan op het middenveld een zeer belangrijke pion worden in de tweede seizoenshelft.

Etienne Amenyido –
Heeft echt heel weinig gespeeld. Lijkt ons in de basis een zeer interessante speler. Is zeer sterk, kopkrachtig en heeft snelheid. Maar het komt er op een of andere manier in zijn invalbeurten er niet echt uit. Een echte 442 spits die zijn eigen kansen kan creëren.

Terry Antonis –
Heeft in de voorbereiding als in officieel wedstrijden echt heel weinig gespeeld. Wat we gezien hebben is het een buffel die aan een stuk door blijft jagen. Maakt soms zeer domme en onnodige overtredingen. Mist ook een stukje techniek.

Maurice Steijn 8,5
Het was een hele uitdaging voor Maurice Steijn toen hij een aantal seizoenen terug tekenende bij VVV. We zaten in een neerwaartse spiraal. Het voetbal werd minder en minder, steeds minder toeschouwers tot een dieptepunt van max. 2500 mensen die de Koel bezochten, geen visie, geen scouting, geen technisch beleid en zo kunnen we eigenlijk nog een hele rij opschrijven. Het eerste seizoen was lastig en gezien als overgangsperiode, hierna werd het steeds beter en beter tot een kampioenschap als gevolg. We waren even bang dat Steijn dit zag als eindstation en verder zou gaan bij een andere ploeg. Maar we moeten onze trainer credits geven dat hij is gebleven en nu laat zien dat we het gewoon goed doen in de Eredivisie. Alles wat we bereikt hebben komt door de visie van Maurice Steijn en zijn stafleden. Het gaat dan niet alleen om de resultaten en voetbal maar ook om de spelers die gehaald worden met een minimaal budget. Daarom verdient hij volgens ons ook een dikke 8,5. Zijn er verbeterpunten? Ja natuurlijk maar goed we moeten gewoon reëel blijven en dat dit echt het hoogst haalbare is met dit budget.

Geschreven door Allemaol d’n Berg op & Lincoln