De afgang, de toekomst en de Jupiler League

Vrijdagmiddag was ik in Hengelo voor mijn werk. Hengelo ligt hemelsbreed geen twintig kilometer van Almelo waar die avond onze favoriete geel-zwarte club zijn opwachting zou gaan maken tegen de lokale trots, Heracles Almelo. Eerder die week stond ik nog even in dubio om een kaartje voor vrij vervoer te kopen voor die wedstrijd zodat ik vanuit Hengelo door zou kunnen rijden naar Almelo. Wegens persoonlijke omstandigheden was dit echter geen optie en gelet op de verliespartij vorige week tegen De Graafschap had ik er ook eerlijk gezegd niet zo heel veel vertrouwen in. En de prijs…? Tsja; die was ook niet heel erg schappelijk.

Bij nader inzien was het niet in de gelegenheid zijn om die laatste twintig kilometer tussen Hengelo en Almelo te overbruggen één van de betere dingen die me de afgelopen jaren overkomen is. U moet weten: ik kan niet tegen mijn verlies. Niet als ik zelf aan iets meedoe, maar ook niet wanneer een club waar ik achter sta moet spelen. Dat is als supporter van VVV in de Eredivisie uiteraard een kleine handicap, maar daar raak je vanzelf aan gewend. Een keer verliezen na een spannende wedstrijd of van een betere club; daar kom ik wel weer overheen. Wat er vrijdagavond echter in Almelo gebeurde is iets waar zelfs een gelouterde VVV-supporter niet mee om kan gaan. 7-0. En dat was niet eens onverdiend voor de zwart-witte jongens van Heracles.

Wat ik op de TV te zien kreeg was een aaneenschakeling van fouten aan VVV-zijde, waardeloze inzet en een compleet radeloze trainer. Volgens mij heb ik De Boeck zowaar een traantje zien laten bij het eerste interview (dat van Eredivisie Live). De manier waarop VVV vrijdag speelde was compleet onder alle peil. Ik denk dat de gemiddelde Topklasser het VVV van vrijdagavond eenvoudig van de mat gespeeld had. 

Wat ik op TV zag was een groepje mensen die tegen wil en dank met elkaar een spelletje moeten spelen, niet met elkaar door een deur kunnen en in de meeste gevallen elkaar niet eens kunnen verstaan. En dat zootje ongeregeld zou dan moeten gaan voorkomen dat VVV dit jaar als een baksteen uit de Eredivisie valt om daarna een leventje als subtopper van de Jupiler League te gaan leiden? Ik zie dat niet gebeuren. En als we eerlijk zijn dan denk ik dat ik niet de enige meer ben die dat niet ziet gebeuren.

Marcel Meeuwis wist het treffend te brengen toen de interviewer hem vroeg of het elftal een team was. “Nee”, antwoordde onze aanvoerder. “Het is los zand”. Dat vind ik nog een overschatting van het team! In los zand kan iemand nog vast komen te zitten. Het VVV van vrijdagavond doet meer aan een veredeld hoopje stof denken wat je altijd onder je bed aantreft en met één keer goed blazen alle kanten op laat vliegen. Maar ik dwaal af.

Wat ik vrijdag nog mee kreeg was dat een aantal supporters de spelersbus heeft opgewacht. Allereerst wil ik hun daar via dit stuk mee complimenteren. De manier waarop ze dit deden verdient complimenten. In plaats van de manier waarop supporters van Ajax of Feyenoord dat doen (met veel gescheld en ijzeren buizen) gingen onze supporters in dialoog met de spelers. Wat hier uit kwam is echter ook weinig hoopgevend: ook de spelers lijken aan te geven dat Hai Berden werkelijk alle sportieve beslissingen neemt binnen de club en bovendien lijken ze daar niet blij mee te zijn. Dat is een ronduit verbijsterende (hoewel niet verrassende) openbaring. Waarom laat onze voorzitter dergelijke beslissingen niet over aan zijn technische staf? Daar kan ik nog een compleet stuk aan wijden, maar dat laat ik nu even als voer voor het forum. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Het laatste wat ik nog kwijt wil over de wedstrijd is het volgende: Het zou de club sieren als ze het achterlijke bedrag wat de 40 helden die wel naar Almelo gegaan zijn hebben moeten betalen tot de allerlaatste cent zouden vergoeden. Sterker nog: dat de grootverdieners uit de selectie dat maar doen! Deze supporters hebben een Keulse reis afgelegd om de vreselijke pot voetbal van VVV te mogen aanschouwen en zouden daarvoor gecompenseerd moeten worden. Maar als ik eerlijk ben: ik geef ze weinig kans dat het management van VVV hier gehoor aan geeft.

Tot slot, vooruit kijkend naar toekomst. Ik maak mij geen enkele illusie meer over de kansen van VVV in de Eredivisie. Noem mij een doemdenker en een pessimist, maar de feiten spreken voor zichzelf. Ons doelsaldo benaderd negatieve getallen waarvoor je een wiskundige nodig hebt om ze nog te kunnen berekenen, de inzet nadert het absolute nulpunt en de meeste spelers zouden individueel bij het derde van VOS nog door mand vallen. Ook in pure punten zien we dat VVV in het vorige seizoen over de reeds gespeelde wedstrijden 11 punten gehaald had (als we RKC vervangen door Willem II) en nu dus pas 7. Dat zijn er al vier minder op een totaal van 21!

Voor mij is het duidelijk. Laat ons maar degraderen dit jaar. Het kan maar gebeurd zijn. Dan blijven we volgend jaar maar met 4000 echte supporters over in de Koel. Ook al niet erg. Laat ons maar ballen tegen Veendam, Emmen en Fortuna Sittard. Óók al niet erg. Dan zien we tenminste weer wat overwinningen. Dan verlopen de contracten van de ‘minder geliefde’ spelers vanzelf en komen er wellicht spelers die wél hun best willen doen voor VVV. Als ik moest kiezen tussen dat scenario of nog een jaar Eredivisie op de manier waarop we de afgelopen twee jaar gespeeld hebben dan wist ik het wel.

Laat ik dit stukje maar een beetje dramatisch afsluiten; dat past wel bij de afgelopen weken die wij als supporters van VVV hebben moeten doorstaan: VVV is geen Eredivisie of Jupiler League. VVV is geen Hai Berden of Glenn de Boeck. VVV is geen Uchebo, Musa of Meeuwis. VVV wordt gemaakt door de enige groep mensen die er altijd bij zal zijn: de supporters. VVV, dat zijn wij! Forza Venlo!

Geschreven door Richard