De totale teleurstelling, de eeuwige sukkels en de vrieskou
Zondagmorgen was ik nog in een opperbeste stemming. Die dag zouden we wel eens met z’n allen naar Waalwijk gaan en met het nieuwe elan van VVV ervoor zorgen dat we niet alleen af zouden rekenen met het inmiddels beroemende uitcomplex, maar tevens een grote slag zouden maken in de strijd tegen degradatie. Bijna 400 kaartjes waren er verkocht! Dat soort aantallen had ik niet meer meegemaakt sinds het seizoen 2009-2010 en ook vanuit het elftal leek een soort positieve vibe te komen. Dat kon toch niet meer stuk? Hoe erg hebben we ons daarin vergist…
Eigenlijk zag ik de bui al hangen vanaf de aftrap. RKC mocht doen en laten wat het wilde, en VVV beperkte zich tot een beetje verdedigen.
Wanneer VVV dan toch de bal had dan beperkte zich dat tot een beetje doelloos de bal rondspelen in de verdediging om vervolgens de bal naar voren te rossen en direct in te leveren. Een ander fenomeen van het ‘uitcomplex’ kon dan ook niet uitblijven: een penalty tegen.
Maar goed, ik schrijf geen nabeschouwingen dus ik zal het qua wedstrijd hier maar bij laten. U zult allen wel weten wat de uitslag werd. De sfeer in het uitvak laat zich raden: die was na 10 minuten in de tweede helft ongeveer gelijk aan de temperatuur in Waalwijk; zo rond het vriespunt.
Wederom een deceptie en een gelaten terugreis volgde. Het uitcomplex is nog in stand.
Eigenlijk zijn de mensen die nog meegaan naar uitwedstrijden van VVV maar sukkels. Een kenmerk van een sukkel is dat hij of zij weet dat iets volslagen kansloos of doelloos is, maar dan toch datgene doet. Meegaan naar een uitwedstrijd van VVV in de hoop dat er wat te halen valt lijkt mij dan ook perfect in deze beschrijving te passen. Uitsupporters van VVV zijn dus echte sukkels. Zelf ga ik ook eens in de zoveel wedstrijden mee. Ook ik ben dus een sukkel omdat ik elke keer toch weer het gevoel heb dat het kan gebeuren, dat dit de wedstrijd wordt die het tij zal keren. Zelfs terwijl een stemmetje in mijn hoofd zegt: “vergeet het maar, dit VVV zal nooit geen uitwedstrijden winnen”. Kijk maar naar de
statistieken: een heel kalenderjaar zonder één enkel punt uit een uitwedstrijd. Wat ben ik toch een sukkel.
Maar een sukkel kan ook een held zijn: ergens zo erg in geloven en ergens zo sterk voor staan dat, ongeacht dat je weet dat iets toch niet goed gaat komen, je het toch gaat proberen. Dat zijn de uitsupporters van VVV dus ook: helden. Van de scholieren die elk weekend van hun Albert Heijn loontje het kaartje kopen, tot de rassupporters die nog mee zijn gegaan naar Wageningen: het zijn helden die ondanks alles toch hun liefde voor de club willen laten zien! Dat de elf geel-zwarten op het veld daar hun inspiratie maar eens van opdoen en een klein beetje van dat geloof, die heldenmoed, meenemen naar de volgende wedstrijd. Als ze ook maar een fractie van die spirit in hun spel lieten zien die al die 400 supporters lieten zien in de vrieskou dan hadden wij RKC van de mat geveegd.
Zaterdag staat de belangrijke wedstrijd tegen Excelsior op het programma. De temperaturen die voorspeld zijn tijdens die wedstrijd lopen uiteen van vijf tot maar liefst vijftien graden onder nul. En dat is koud. Heel erg koud. Wellicht dat Keizer Keisuke en Musa inmiddels aan die temperaturen gewend zijn daar in het verre Moskou, maar ik in elk geval zeker niet. En ik denk dat niemand in Venlo aan dat soort temperaturen gewend raakt. Maar toch durf ik te zweren dat (wanneer de wedstrijd überhaupt doorgaat) er toch weer honderden mensen in die kou naar Rotterdam zullen komen, mijzelf incluis. En we zijn allemaal sukkels omdat we wederom de hoop hebben dat dat de wedstrijd wordt die het tij zal keren. Het is erop of eronder: wanneer VVV die wedstrijd verliest dan staan we niet alleen laatste, maar dan zitten we ook nog eens in de hoek waar de klappen vallen, en dat kunnen we ons niet permitteren in de nog lange strijd tegen degradatie. Dus ik roep iedereen op om ondanks de kou toch naar Rotterdam te komen en daar de club te steunen, komen wat komen gaat.
En als we daar dan toch in grote getale zijn… zou het zaterdag dan niet alsnog kunnen gebeuren? Dat we Excelsior op eigen veld verslaan in die arctische temperaturen? Dat we een gat slaan met de club uit Rotterdam en er weer een beetje beter voorstaan? Ach… wat ben ik toch een sukkel.
Geschreven door Richard