Hoe is het nu met: Frank van Kouwen?

In onze rubriek Hoe is het nu met? Interviewen we oud-spelers van onze club. In deze ronde is Frank van Kouwen aan de beurt. We bezoeken hem in Arnhem waar hij momenteel werkzaam is. De verdediger speelde twee periodes bij VVV-Venlo. Dit deed hij tussen 2004-2007 en 2008-2011. In deze periode speelde hij 164 competitiewedstrijden in het geel-zwart en maakte hij 11 doelpunten, waaronder de belangrijke treffer in het promotieduel tegen RKC Waalwijk in 2007. Zijn carrière in Venlo kende niet alleen maar hoogtepunten, maar zoals bekend ook een groot dieptepunt dat van Kouwen gelukkig wist te overwinnen. Hij speelde, nadat hij geen contractverlenging kreeg bij VVV-Venlo, nog voor FC Eindhoven en voor de Graafschap alvorens hij zijn professionele carrière besloot te beëindigen.

Hoe is het nu met Frank?

Met mij gaat het goed. Ik woon inmiddels alweer zes jaar in Doetinchem. Verder gaat het gewoon goed. Kids zijn alweer tien en twaalf, ben gelukkig getrouwd Ik heb wel nog mijn controles, betrekkende mijn gezondheid. Dat houd ik voor de rest nog wel mijn hele leven lang. Ik voetbal zelf niet meer maar ik tennis nu.

Volg je VVV nog steeds?

Ja zeker! Alle clubs waar je gespeeld heb volg je altijd nog wel. Als ze gespeeld hebben check je natuurlijk altijd even de uitslagen. Dus dan vind ik het natuurlijk leuk om te zien dat VVV het gewoon goed doet. Ze zijn bezig om te groeien naar een stabiele middenmoter in de Eredivisie. En dan is het mooi om te zien dat het goed gaat en dat het leeft. Ik moet nog wel zeggen dat ik eigenlijk niet echt meer terug ben geweest in de Koel. Ik heb het namelijk zeer druk met trainerschap bij Vitesse en bij OBW ben ik in het weekend zelf eigenlijk altijd druk bezig. Dus dan blijft er heel weinig tijd over om echt naar Venlo te komen. Dus dan vind ik het af en toe ook lekker om een avondje thuis op de bank te liggen en een wedstrijd van VVV via de tv te volgen. Vaak is tijdsgebrek ook de grote reden om niet te gaan, toevallig hebben we wel een aantal weken geleden met Vitesse O13 een bekerwedstrijd gespeeld tegen VVV O13. Maar voor deze wedstrijd was het eigenlijk alweer veel te lang geleden dat ik in de Koel ben geweest.

Voordat je naar Venlo kwam speelde voor Willem II, FC Eindhoven, vertel…

Ik ben begonnen bij Megacles uit Weert. Die zijn een tijd terug gefuseerd en dat heet nu MMC. Maar ik werd daar op mijn tiende al gescout voor Willem II. Daar heb ik de hele jeugdopleiding doorlopen tot en met het eerste elftal. In de jeugd heb ik bij allerlei verschillende Brabantse selecties gezeten en nog bij Oranje onder 16,17 en 18 gevoetbald.

Bij Willem II maakte ik toen voor de winterstop mijn debuut en was ik achttien jaar. In de winterstop kwam ik toen officieel bij de selectie. Toen hadden we nog zestien wedstrijden na de winterstop en toen wonnen we volgens mij vijftien keer en speelden we één keer gelijk en werden we tweede in de Eredivisie. Omdat Ajax het toen zo goed had gedaan de jaren ervoor, had de nummer twee recht op een rechtstreekse Champions League plaats. We hadden toen echt een goed team met Galasek, Hyypia, Ramzi en Abdellaoui. Het behalen van de Champions League was niet gunstig voor mijn speeltijd. Ze gingen toen meer spelers van buitenaf halen en deden minder met de jeugd dus de kansen slonken. Ik heb toen nog wat jaren bij de selectie gezeten maar bijna niet gespeeld.

Toen ben ik op huurbasis naar FC Eindhoven gegaan en heb ik daar eigenlijk alles mogen gespeeld. Op dat moment merk je wat  het belangrijkste is als voetballer, het vertrouwen, het plezier dat je hebt en het kunnen focussen op die wedstrijd van het weekend. Als je dat hebt meegemaakt en je komt dan terug bij Willem II waar je er niet echt bij hoort, niet echt speelt dan wil je daar weg.

Na het seizoen bij Eindhoven kwam VVV al direct. Ik kon bij FC Eindhoven blijven of naar VVV gaan. VVV speelde toen in de top van de Jupiler League en Eindhoven vooral onderkant middenmoot. Dus die keuze was makkelijk gemaakt. Bij VVV heb ik mijn eerste drie seizoenen volledig gespeeld. In het laatste seizoen had ik in januari, februari al de beslissing genomen om te kijken of ik ook de Eredivisie aan kon. We speelden toen met VVV nog in de Jupiler League en ik kon toen naar Roda dat toen als zesde of zevende in de Eredivisie was geëindigd en in de play-offs voor Europa League of Uefa Cup net naast een Europees ticket greep. Dus voor mij was dat natuurlijk een mooie stap. Als je hoger dan Roda wou, dan kwam je bij clubs als PSV, Ajax of AZ terecht dus voor mij was dat een mooie uitdaging en besloot ik dat te doen. Ik begreep wel dat dat voor de supporters iets gevoeliger lag. Achteraf promoveerden we natuurlijk nog naar de Eredivisie maar toen had ik al de keuze gemaakt. Voor mij was dit natuurlijk nog een mooie prijs om zo te vertrekken.

Mijn eerste jaar bij Roda verliep helaas niet zoals gehoopt. Ik speelde heel weinig in de competitie maar we haalden wel de bekerfinale. Mijn hoogtepunt was toen wel dat ik nog de bekerfinale had gespeeld maar voor de rest was het niet veel qua speeltijd. Vooral als je daarvoor de ervaring hebt gehad dat je de drie jaar ervoor alles hebt kunnen spelen en iedere week op een wedstrijd kunt focussen dus wou ik weer meer aan spelen toe te komen.

Toen heb ik bij Roda aangegeven dat ik graag uitkijk naar een andere club en toen waren er meerdere clubs geïnteresseerd. Dat plezier en vertrouwen had ik bij VVV ook maar als je dan zo’n jaar als bij Roda meemaakt wil je natuurlijk weer direct weg. Bij Roda was toen nog alles groter en beter, nu niet meer haha. Maar als je dan weer in die situatie komt dat je niet speelt verlang je zo erg weer naar die periode dat je elke week weer kunt voetballen. Dan is het stadion, professionaliteit of geld echt niet doorslaggevend. Sparta speelde toen in de Eredivisie en die wouden mij hebben. Maar op het moment dat ook VVV weer belangstelling toonde was mijn keuze makkelijk, ondanks dat dit in de Jupiler League was.

Toen kwam ik dus terug en hadden we gewoon een goede ploeg met Calabro, Honda, El Gaaouirie, Schaken en noem maar op. We promoveerden met dit team dan ook direct weer. Het leukste was wel dat ik nog wat grapjes kon maken dat ik niet gedegradeerd was met VVV maar wel twee keer was gepromoveerd. Dat konden zij dus niet zeggen. Al met al heb ik gewoon mijn beste tijd bij VVV gehad. Mijn eerste seizoen in de Eredivisie was natuurlijk succesvol met een twaalfde plaats als resultaat. Alleen dat jaar erna heb ik toen eerst nog behoorlijk wat gespeeld maar in december ben ik toen ziek geworden. Toen was het ook meteen einde periode VVV. Dat is natuurlijk altijd vervelend, vooral de manier waarop. Dat is jammer. Maar ik heb het na mijn ziekte toch nog weer kunnen oppakken en nog een jaartje bij Eindhoven kunnen spelen en daarna nog twee jaar bij de Graafschap.

Achteraf denk ik dat ik toch terug mag kijken op een mooie carrière met hoogtepunten bij VVV. Daar ben ik alleen maar blij mee. Achteraf is de ziekte op je dertigste natuurlijk een grote domper, waarbij je normaal gesproken nog vier à vijf jaar kon spelen. Toch ben ik blij dat ik toen nog heb kunnen spelen want anders krijg je achteraf weer die verhalen van dat is die voetballer die ziek is geweest en nu heb je toch het gevoel gehad dat je na de ziekte bent teruggekomen dus daar ben ik heel trots op en op een gegeven moment is het natuurlijk ook mooi geweest.

Heb je tijdens je carrière in Venlo gewoond?

Nee, ik heb altijd tijdens mijn carrière in Weert gewoond. Ik ben altijd in Weert blijven wonen. Alle clubs waren binnen 45 minuten rijden van Weert. Willem II, Eindhoven, VVV en Roda waren allemaal te doen binnen drie kwartier. Alleen tijdens mijn laatste twee seizoenen bij de Graafschap was dat wat pittig, dat was anderhalf uur rijden. Wij hebben toen als gezin besloten om de sprong te wagen om in Doetinchem te gaan wonen. Na twee seizoenen liep mijn contract af en hebben we gekeken wat we wilden doen. De intentie was om terug te keren maar mijn vrouw zat in het onderwijs en had al wat opgebouwd, mijn kids zaten er op school en bij sportverenigingen en dan ga je daar weer kijken wat het beste is. Dus toen hebben we besloten om in Doetinchem te blijven. Het bevalt ons daar, lekker rustig, relaxed.

Hoe kwam VVV jou op het spoor in je eerste en tweede periode en hoe verliepen de onderhandelingen?

In de eerste periode zat ik bij FC Eindhoven op huurbasis en daar speelde we bij elkaar in de competitie. Dit was het eerste seizoen dat ik volledig speelde met iedere week 90 minuten. Toen was mijn huurperiode voorbij en was de vraag een beetje wat wil ik en wat ga ik doen. Ik had eigenlijk nog een doorlopend contract bij Willem II dus ik kon terug. Ze gaven al direct aan dat de speelminuten daar minimaal zouden zijn. Dan ga je dus verder kijken. Ik wist dat Marcel Meeuwis, waar ik eigenlijk de hele jeugdopleiding mee gespeeld had bij Willem II, bij VVV speelde. Toen hebben we het een keer erover gehad zo van hoe is het bij VVV? Is het leuk? Toen is eigenlijk het balletje gaan rollen. Toen ben ik met mijn zaakwaarnemer een gesprek aangegaan bij VVV en daar hadden we een heel goed gevoel aan overgehouden. Toen was de keuze ook niet zo heel moeilijk en heb ik toen voor drie jaar getekend.

De tweede periode was het iets anders. Ik was transfervrij vertrokken en had voor drie jaar bij Roda getekend en na het eerste jaar had VVV alweer belangstelling. Ik had met VVV eigenlijk altijd contact gehouden. Mo Allach was toen technisch directeur en die was toen weer aan het kijken of ze mij terug konden halen. Bij Roda wou ik eigenlijk niet nog zo’n jaar waar ik weinig aan spelen toe zou komen. Het enige probleem was dat VVV toen moest betalen voor de twee jaren die ik nog had te gaan bij Roda. Toen was het nog even kijken op wat voor manier ik gehaald kon worden bij VVV, op huurbasis of op contractbasis. Maar voor mij was eigenlijk maar een ding belangrijk en dat was speeltijd. Bij VVV had ik weer een goed gevoel en wist ik wat ik had. Het ging allemaal vrij soepel en ik kon iedereen nog. Marco Boogers was al directeur in de eerste periode, met Mo Allach had ik nog gespeeld in mijn eerste periode. Er waren links en rechts nog wel wat andere clubs die interesse hadden. Sparta had bijvoorbeeld interesse, die speelden toen nog Eredivisie. Maar voor mij was die keuze vrij makkelijk gemaakt. VVV was toen gedegradeerd maar dat vond ik niet eens zo belangrijk. Voor mij was het plezier het belangrijkste en dat had ik in mijn eerste periode altijd wel gehad bij VVV en was vanuit Weert ook makkelijk te bereiken. Dat heeft in de tweede periode ook goed uitgepakt denk ik en ben ik blij dat ik die keuze heb gemaakt.

Hoe was de sfeer in je eerste periode ?

Ik heb toen drie verschillende trainers gehad. Adrie Koster, Neumann en André Wetzel. Bij Wetzel was ik ook aanvoerder. Het waren drie verschillende trainers, maar zij hadden allemaal vertrouwen in mij en gaven mij een goed gevoel. En dat is zo belangrijk bij een speler om het vertrouwen te voelen en lekker in je vel te zitten. De sfeer was heel gemoedelijk in het team. Er zaten geen jongens bij die naast hun schoenen liepen. Iedereen wist wat de bedoeling was en dat maakte een hechte groep van ons. En daardoor zijn we ook tot de ultieme prestatie gekomen bij Wetzel. Dat was dus heel mooi en succesvol.

Hoe was de sfeer in je tweede periode?

Er waren een aantal jongens nog bij van mijn eerste periode, maar ook weer nieuwe zoals bijvoorbeeld Honda. Toen hadden we gewoon een kwalitatief goede ploeg en promoveerden we ook direct. Iedereen vroeg zich af of we ons ook staande konden houden in de Eredivisie met deze ploeg en dat lukte ook. We hebben ook leuke wedstrijden gespeeld toen. Al met al zeer succesvol. De eerste periode was drie jaar Jupiler League en de tweede periode was een jaar Jupiler League en twee jaar Eredivisie. Dus dan zijn de verwachtingen en alles eromheen anders en wordt het breder uitgemeten. De media zoals nu was er toen nog niet. De tweede periode zat er wel veel meer druk op. Het laatste seizoen was natuurlijk minder. De trainer wordt ontslagen, er worden spelers van buitenaf gehaald en natuurlijk met mijn ziekte. Dat je gewoon topfit bent, je speelt lekker en ineens krijg je te horen dat je ziek bent. Dat maakt het natuurlijk heel apart. Dan merk je ook wel weer dat voetbal niet het belangrijkste is. Dat heeft mij dan ook weer gevormd tot hoe ik nu ben en hoe ik in het leven sta. Dit zijn dingen die liever niet gebeuren maar er helaas wel bij horen. Maar het is natuurlijk uitzonderlijk dat je dat krijgt als je zelf het gevoel hebt dat je topfit bent. Het is uiteindelijk een heel heftig jaar geweest en dan ben je blij dat het goed afloopt.

Vond je het niet jammer dat je van VVV naar Roda ging terwijl je toen ook met VVV naar de Eredivisie kon?

Ja, het is natuurlijk een dubbel gevoel. Maar zoals gezegd, Roda was toen net zesde geworden en VVV top-  Jupiler League. Als je die stapt kunt maken, dan moet je dat gewoon doen. Dus in dat opzicht was het een bewuste keuze. Alleen na dat ene jaar bij Roda waar je weinig hebt gespeeld vraag je je natuurlijk af wat als je toch bij VVV was blijven spelen. Maar dat is achteraf. Bij Roda was het hoe dan ook een leerzaam jaar geweest op andere fronten. Maar ik was daarna wel weer blij dat ik kon terugkeren bij VVV.

Nooit naar het buitenland gekund?

Niet echt de behoefte gehad eerlijk gezegd. Natuurlijk wel eens met mijn zaakwaarnemer over gehad en gekeken wat zijn de opties. Maar eigenlijk nooit echt concreets iets voorbijgekomen wat interessant was. Als dat het al was dan praat je over landen zoals Polen en Roemenië maar daar zit je ook niet echt op te wachten. Dus werd het gewoon Nederland.

Is de club veel veranderd sinds jouw tijd?

Ik heb eigenlijk niet meer zoveel contact gehad met mensen binnen de club. Alleen af en toe met Marco Boogers vanwege mijn TC1 cursus die VVV voor mij vergoed heeft. Qua spelers zijn er niet meer zoveel die er toen speelde. Roel Janssen en Delano van Crooij speelden er toen al. Dat waren toen nog broekies natuurlijk haha. Niels Fleuren was daarnaast natuurlijk nog de speler van mijn tijd die er het langste heeft gespeeld, maar die zit er ook al een aantal jaren niet meer. Maar met wat er nu nog zit heb ik verder niet echt contact meer. Qua team is er natuurlijk veel veranderd, want het is nu natuurlijk alweer acht of negen jaar geleden denk ik. Dus dat is ook niet te vergelijken.

Heb je nog contact met oud-ploeggenoten uit die tijd?

Ik heb nog contact met Niels Fleuren, Ferry de Regt en Leon Kantelberg. Daarmee hebben we samen een groepsapp en doen we af en toe iets samen. Maar we zien elkaar niet vaak want het blijft lastig om eens een goede datum te plannen aangezien we allemaal onze eigen carrière hebben. Incidenteel heb ik nog wel eens contact met Marcel Meeuwis maar dat is ook weinig. Maar het is leuk om af en toe weer een keer bij te praten maar iedereen heeft zijn eigen ding.

Wat werd er voor je gedaan vanuit de club, team en supporters toen je ziek was?

Het was in de winterstop toen ik het zelf te horen kreeg. Ik denk dat we toen in januari op trainingskamp zou gaan maar ik kon toen niet mee omdat ik toen al bestralingen had. Uiteindelijk kan ik mij herinneren dat ik toen in de kleedkamer zat en aan de groep heb verteld wat er aan de hand was. Toen ben ik naar huis gegaan en ben ik uiteindelijk de eerste twee maanden niet meer op de club gekomen omdat ik in de bestralingen zat, operaties en de chemo. Maar als je dan wel ziet wat er vanuit de club, team, supporters en vanuit andere collega’s in de voetballerij wordt gedaan. Veel kaarten, bloemen, ballen met handtekeningen gekregen die allemaal bedoeld zijn als steuntje in de rug dan geeft dat ook weer een positief gevoel en energie om ervoor te knokken en dat was wel mooi om te zien hoe iedereen daarin mee leefde.

Heb je nooit wrok gekoesterd naar de club om de manier waardoor jullie uit elkaar zijn gegaan ?

Frank was namelijk maar enkele minuten binnen geweest bij toenmalig directeur Mario Captein terwijl hij nog herstellende was van zijn ziekte en voor de eerste keer in maanden op de club was geweest. Hij kreeg toen in enkele minuten te horen dat zijn contract niet verlengd werd.

Ja dat was wel even apart moet ik zeggen. VVV zal ook niet altijd weten wat er in zo’n situatie gevraagd wordt, het komt natuurlijk niet vaak voor. Dat was dus inderdaad even vervelend maar naderhand heb ik ook  met Marco Boogers gesproken en Hai Berden en uiteindelijk is het gewoon uitgesproken en daarna hebben ze ook mijn TC1 cursus vergoed daarin. Dus voor mij is het gewoon prima en ik kan daarin ook weer gewoon met iedereen goed omgaan. Maar op dat moment zelf heb je wel andere dingen aan je hoofd want je zit aan de chemo en je weet niet hoe het gaat aflopen dus daar maakte ik mij iets drukker om dan de beslissing van VVV. Dat was behoorlijk opgeblazen. Ik kan me ook nog herinneren dat ik elke dag gebeld werd door media voor een interview terwijl ik aan de chemo zat. Daar had ik ten eerste geen zin in en ten tweede had ik andere dingen aan mijn hoofd. Maar daarna hebben we het erover gehad en toen hebben we er een streep eronder gezet. Ze gaven toen aan om later nog iets te doen en dat hebben ze dus gedaan afgelopen jaar. Ik vind dat VVV een heel mooi gebaar heeft gemaakt met de trainerscursus.

Hoe verliep je herstel op voetballend gebied?

In januari werd ik dus ziek en in februari begon ik met de chemotherapie en dat duurde tot juli. Het contract bij VVV liep in juni af. Toen in de zomervakantie kwam Ernest Faber, die toen bij FC Eindhoven zat, met de vraag wat ik zou doen met het nieuwe seizoen terwijl ik op dat moment nog in de chemo zat en nog niet in staat was om te voetballen. Hij gaf aan dat ze een vrij jonge groep hadden en dat ik belangrijk kon zijn met mijn ervaring in de kleedkamer. Dat gaf mij weer veel vertrouwen om er weer vol voor te gaan om toch nog terug te keren op het veld. Toen eind juni de voorbereiding weer begon bij Eindhoven, ben ik af en toe tussen de chemo door een training of een wedstrijd gaan kijken. De hele maand augustus heb ik niks gedaan, alleen herstelt van mijn chemo. Op 1 september ben ik dus voor de eerste keer met de fysio weer begonnen. Dat was vanaf nul beginnen en alles weer opbouwen. Dat was gewoon een kwartiertje wandelen buiten en dan was het voor mij klaar. Toen hebben we een plan gemaakt voor twee weken met een gedeelte kracht en een gedeelte conditioneel en zo zijn we dat vanaf toen gaan opbouwen en keken we iedere twee weken hoe ik ervoor stond. Dat ging prima en steeds beter en na 2.5 maanden heb ik voor het eerst weer eens een helft gevoetbald bij het tweede van Eindhoven. Dat is uiteindelijk de eerste stap geweest tot de wedstrijden. Tot de winterstop heb ik gewoon alle trainingen meegedaan en in januari in de winterstop zijn we op trainingskamp gegaan. Toen vertrok een verdediger in januari naar Willem II en toen vroeg Faber hoe voel je je? Ben je er klaar voor? Ik zei: ”Ja ik denk dat ik er klaar voor ben.” Toen ben na de winterstop helemaal niet meer uit het elftal verdwenen, alles gespeeld en nog nacompetitie gespeeld. Daarna heb ik nog een transfer verdiend naar de Graafschap. Daar heb ik twee leuke jaren gehad maar mede door blessures is het dat hem ook niet helemaal geworden en ben ik daarna naar de amateurs gegaan. Toen heb ik nog met Ken Leemans bij de Treffers gezeten. Ook daar liep het niet helemaal door de blessures. Toen ben ik daarna nog naar Silvolde gegaan, één hoofdklasser in de achterhoek. Daar was Scott Calderwood trainer, die kende ik. Ik zou toen na dit seizoen sowieso al gaan stoppen met voetballen en speelde ook dit jaar vrij weinig, maar toen kwam in maart SDOC met de vraag of ik daar trainer wou worden. Toen ben ik daar vanaf maart aan de slag gegaan. Dat jaar daarna heb ik SDOC gedaan met Vitesse en dat is nog steeds het geval, al ben ik nu trainer van OBW.

Je bent nu hoofdtrainer bij Vitesse O13 en bij Derde-klasser OBW, gaan we je nog eens terugzien in de Koel?

Nou ja, wie weet haha! Ik heb afgelopen seizoen mijn TC1 gehaald. Ik mag nu officieel trainer zijn bij een Tweede divisie ploeg en assistent betaald voetbal mogen worden. Een assistenten rol bij VVV zou kunnen. Maar op dit moment ben ik met mijn derde seizoen bezig bij de jeugd van Vitesse. Ik ben een aantal jaren terug gestart met een managementopleiding en daarvoor moest ik een inspirerende manager interviewen. Dit is toen Mo Allach geworden die toen directeur bij Vitesse was. Bij Vitesse was de functie van video analist nog niet ingevuld en dit kwam ter sprake in het interview. Uiteindelijk kwam ik in de functie van assistent-trainer bij Vitesse te werken. In mijn eerste seizoen was ik assistent bij Vitesse 0.14, in mijn tweede seizoen bij de 0.19 met als hoofdtrainer Ben van Dael. Dus ik heb één jaar met Ben gewerkt. Dan zie je maar weer hoe je elkaar tegenkomt in de voetballerij. Sinds dit seizoen ben ik hoofdtrainer bij Vitesse onder 13. Dat bevalt me prima. De afgelopen twee en een half jaar ben ik hoofdtrainer geweest bij SDOUC en sinds dit seizoen bij OWB bij de amateurs. Dat bevalt mij ook goed, de jeugd trainen met de senioren. Het is alleen druk in de weekenden maar voor de rest is het goed te combineren en je probeert van beide het beste mee te nemen om zo een betere trainer te worden. Natuurlijk is mijn ambitie om straks assistent te worden in het betaald voetbal en om daarna nog de cursus trainer betaald voetbal te gaan doen. Maar dat is voor de lange termijn. Voor mij is nu het belangrijkste om ervaring op te doen en mijzelf te ontwikkelen.

Wil je nog iets tegen de fans zeggen?

Ik ben ze zeker dankbaar met de steun die ik toentertijd heb gehad op het voetbalveld en ook daarbuiten. Natuurlijk met dat geweldige spandoek en dat de supporters mij hadden gevraagd om een keer langs te komen en samen een wedstrijd te kijken. Daar ben ik alleen maar dankbaar voor. Ik kijk terug op een goede periode bij VVV en de meest succesvolle periode. Zorg dat jullie achter de club blijven staan in een goede periode maar ook in een slechte periode. Zorg dat je ook geniet van deze goede periode waar ze nu in zitten (op moment van het interview stond VVV 7e). Wees trots dat je Venlonaar bent en zorg dat je de club blijft steunen. En wie weet zien we elkaar ooit weer een keer terug in de Koel als assistent-trainer.
Nogmaals bedankt voor de steun en alle goeds toe gewenst!

4 Responses

Leave a Reply