Hoe is het nu met: Uche Nwofor?

In onze nieuwe rubriek Hoe is het nu met? interviewen we oud-spelers van onze club. We trappen af met Uche Nwofor, toevallig afgelopen week in Venlo. De Nigeriaanse spits speelde tussen 2012 en 2014 57 competitiewedstrijden voor de Venlose club – 52 in de Eredivisie en 5 in wat toen nog de Jupiler League heette – hij scoorde 13 goals en gaf 5 assists. Na zijn tijd in Venlo speelde de Nigeriaan voor verschillende clubs en wist hij, door veel blessureleed, niet te slagen. Op dit moment speelt hij in Algerije bij JS Kabylie. Hij heeft de draad weer opgepakt en het plezier in voetbal teruggevonden.

Wat brengt je naar Venlo?
Ik heb kennissen in Blerick. Toen ik in Venlo speelde, waren zij mijn fans en later een beetje mijn familie. We hebben altijd contact gehouden. Ze bezochten me ook toen ik in België en Portugal speelde.

Is dit de eerste keer dat je terug bent in Venlo?
Nee, ik ben hier al een paar keer eerder geweest toen ik in België speelde. Ik probeer even aan te wippen als ik vrij ben. Het voelt als thuiskomen. Ik heb hier nog veel vrienden wonen en ken de weg.

Mis je Venlo?
Ja, ik denk het wel. VVV was mijn eerste club nadat ik Nigeria verliet. Ik heb hier veel ervaring opgedaan en bewaar er warme herinneringen aan. VVV maakte een betere voetballer van mij. Daardoor kreeg ik een plek in het nationale team van Nigeria tijdens het WK. Een droom ging in vervulling. Ik dank VVV hiervoor.

Hoe kwam VVV je in Nigeria op het spoor en hoe verliepen de onderhandelingen?
Ik maakte deel uit van het nationale jeugdteam onder de 20. Ik was de topscoorder van de African Cup of Nations voor de jeugd. Mijn manager vond dat ik hogerop moest gaan spelen. Hij vertelde me dat hij contact had gehad met VVV-Venlo en dat VVV geïnteresseerd was in mij. Ik voelde me zeer vereerd. Van Ahmed Musa, die al bij VVV speelde, had ik veel positieve verhalen over de club gehoord. VVV liet weten dat het me tijdens de voorbereidingen voor het WK nauwgezet zou volgen en dat ik als ik het goed zou doen, mocht komen. Ik scoorde twee doelpunten en ik kreeg meteen een voorcontract. Mijn manager heeft alles geregeld. Voordat ik in Venlo aankwam, sprak ik met niemand van de club.

Kwam je in Venlo niet in een totaal andere wereld terecht?
Het leven in Nigeria is onvergelijkbaar met hier. Ik was nog nooit in Europa geweest. Het was echt vreemd voor mij dat we alleen ons huis verlieten om elke dag te gaan trainen. Ik zag overal auto’s, maar ik zag niet veel mensen omdat het altijd koud was buiten. Ik vroeg me af waar iedereen was. In Nigeria lopen we na het werk altijd naar buiten om wat te drinken of een praatje te maken met vrienden. Hier gaat iedereen na zijn werk naar huis om binnen te zijn. Later in de zomer waren er ineens overal mensen op straat.

Hoe heb je je tijd bij VVV-Venlo ervaren?
Het was geweldig. VVV is een van de beste clubs waar ik voor gespeeld heb. Ik heb hier veel geleerd. Ik begon meer te scoren en het nationale team van Nigeria begon meer vertrouwen in mij te krijgen.

Je eerste wedstrijd was VVV-PSV. Je scoorde een geweldig doelpunt. Herinner je je deze wedstrijd nog?
Ja, natuurlijk. We speelden met 3-3 gelijk, terwijl we met 0-2 achter gestaan hadden. Het was een knotsgekke wedstrijd, die we aanvankelijk kansloos leken te gaan verliezen. Maya Yoshida scoorde met een soort omhaal het derde doelpunt, dat zelfs de prijs won voor het mooiste doelpunt van het seizoen. Ik herinner me ook mijn doelpunt goed. Wijnaldum verloor de bal. Ik zag dat de keeper niet op de goede plek stond en krulde de bal in het doel.

Wat het je mooiste goal voor VVV?
Ik heb een páár doelpunten die ik erg mooi vind. Het eerste is inderdaad dat tegen PSV. Het tweede waar ik erg trots op ben, was mijn doelpunt tegen AZ Alkmaar. Ik ontfutselde een verdediger de bal, zette flink aan en schoot de bal in het net. Het derde fraaie doelpunt maakte ik uit een hoekschop van Barry Maguire, tegen SC Heerenveen.

Je teamgenoot Bryan Linssen die nu bij Vitesse speelt, gaf aan de buitenlanders van VVV Venlose les. Jij zat in Byans klasje…
Het is lang geleden, maar het was een hele leuke ervaring. Eerst leerde hij ons een aantal dialectwoorden. Scheale wazel gekaupe! (luid lachend) – ik ben vergeten wat het betekent. Daarna zijn we naar de Kermis gegaan. Het was de eerste keer dat ik in de Booster ging. Ik doe dit nooit meer. Toen ik erin zat, dacht ik dat ik dood ging. Ik was niet de enige die het niet beviel; De Braziliaan Matheus Diovany moest zelfs achteraf overgeven.

Hoe was de sfeer in het team op dat moment?
De sfeer was echt goed. Ik heb nog steeds contact met Barry Maguire, Steven Berghuis en Yanic Wildschut. En natuurlijk ook met de andere Nigerianen, vooral met Ahmed Musa. Vorig jaar had ik geen club. Hij heeft me toen geholpen door wat geld te sturen.

Volg je VVV nog steeds op dit moment?
Ja, ik volg VVV nog steeds, op Facebook en Instagram. Ik bekijk het programma, de spelers en de wedstrijden. Ik vind het nog steeds spannend als ik naar VVV kijk. Ik denk dat Maurice Steijn en zijn mannen het erg goed doen.

Na VVV-Venlo speelde je voor SC Heerenveen, Lierse SK, Boavista, AS Trencin, Enugu Rangers en JS Kabylie. Vertel…
Na een ongelukkige huurperiode bij Heerenveen kwam ik terug in Venlo. Al snel vertrok ik naar België. Het ongeluk heeft me achtervolgd. Bij Lierse SK raakte ik geblesseerd aan de lies. Ik was drie of vier maanden uitgeschakeld. Eenmaal hersteld, ging ik naar Boavista in Portugal. De eerste wedstrijd van het seizoen speelde de liezen weer op, nu aan de andere kant. Omdat de fysiotherapeut, een stagiaire, er weinig van af wist, duurde het herstel langer dan verwacht. Uiteindelijk heb ik ongeveer een jaar met deze blessure geworsteld. Op de momenten dat ik wel aan spelen toekwam, speelde ik met veel pijn. Uiteindelijk besloot de trainer mijn contract te verbreken. Ik kon daar nog wel begrip voor opbrengen. Waar ik geen begrip voor kan opbrengen is, dat Boavista me tot op heden nooit betaald heeft.

Na Boavista was ik blessurevrij. Ik ging naar AS Trencin. Ik had er veel vertrouwen in en trainde hard. Het vreemde was dat ik niet opgesteld werd. Dat frustreerde mij enorm. De coach vertelde me dat ik geduld moest hebben en het in de training moest laten zien. Tijdens het trainingskamp speelde ik geweldig. Ik was de topscorer met 9 doelpunten, terwijl de eerste spits slechts één goal maakte. Toen de competitie weer begon, zat niet bij de selectie. Ik heb het hele seizoen niet gespeeld. Pas in de laatste wedstrijd, toen ze de punten nodig hadden om naar Europa te gaan, besloten ze om me te laten spelen. Ik mocht in de tweede helft invallen. Ik kwam in het veld en scoorde. Ineens was iedereen heel positief over mij. Mijn manager beloofde me een nieuwe club, maar er kwam niets. De transfermarkt ging dicht en ik had geen nieuwe club.

Hierna heb ik bijna een jaar niet gespeeld. Ik besloot terug te gaan naar Nigeria om weer voor Enugu Rangers te spelen. Na enkele maanden kreeg ik een aanbod van JS Kabylie en ging naar Algerije. Ik moest het aanbod aannemen omdat ik geld nodig had. Ik moet voor mijn gezin zorgen – mijn dochter is nu 3 jaar en mijn zoon wordt volgende maand 1. Het salaris was goed dus dat maakte de keuze eenvoudiger. Ik speel nu en wil het gevoel terug krijgen dat ik het kan. En terugkomen op mijn oude niveau.

Zou je weer voor VVV-Venlo willen spelen?
Ja, dat zou fantastisch zijn. Maar ik denk dat het nu moeilijk is vanwege de wet in Nederland. Als je ouder bent dan 22, moet de club veel betalen.

Wat zijn je plannen voor de toekomst?
Ik ben nu 27. Ik ben getrouwd en heb een gezin. Ik moet alles geven omdat ik veel verantwoordelijkheden heb. Ik moet voor mijn gezin zorgen. Mijn plan is om stappen te maken in mijn spel en een beter aanbod te krijgen. Als ik in Europa zou kunnen spelen, zou het goed zijn. Maar mijn hoop is gevestigd op China. Hier zijn de salarissen hoger.

Wil je nog iets tegen de fans van VVV zeggen?
Ik kan even niet op de juiste woorden komen, maar ik hou echt van ze, echt, ze hebben me heel veel gegeven. Ik kan ze niet genoeg bedanken. Ik ben dol op de fans. Sommige fans volgen me nog steeds, ik heb ze op Facebook. Ze praten nog steeds met me en sommigen volgen ook mijn fanpagina. Toen ik de eerste keer in Algerije speelde, kreeg ik veel positieve reacties van VVV-fans. Ik ben er trots op dat deze fans me zijn blijven volgen. Ik mis ook de muziek (Uche begint te zingen): “Alles heej is VVV”.

Uche wil nog één ding met ons delen:
Er is nog een reden waarom ik op dit moment in Venlo ben. Ik wil mijn vrouw en kinderen hierheen brengen om te studeren en in Venlo te wonen. Ik heb daarover bij Fontys en bij de ‘regering’ gesprekken gevoerd. Ik kwam hier voor een vakantie om dit allemaal te regelen. De gesprekken verliepen goed. Mijn vrouw heeft zich al bij Fontys aangemeld. Dus hopelijk gaat alles lukken. Als alles goed gaat wil ik ook hierheen komen en als ik geld heb wil ik hier een huis kopen. En kan ik misschien ook wel weer voor VVV gaan spelen (hij begint te lachen).