KENT U DEZE NOG? VVV – NEC 3-1

We gaan de slotfase van de competitie in. Er zullen nog 2 wedstrijden gaan volgen voor ons in de reguliere competitie en daarna kunnen wij ons gaan opmaken voor de strijd om promotie in de play-offs promotie/degradatie. Of om het lekker ouderwets te houden: de Nacompetitie.

In het licht van de aankomende promotiestrijd vonden wij het weer eens tijd voor een Kent U Deze Nog?. De strijdlust die dit seizoen geprezen wordt, is ontstaan in die laatste speelronde van het vorige seizoen. Ditmaal gaan we dus niet zo ver terug in de tijd, maar bevinden we ons ongeveer een jaar terug. We hadden een enorm zwaar jaar sportief gezien, want tot op de laatste speeldag bleef het spannend of we de play-offs zouden halen.

NEC was al kampioen en kwam op de laatste speeldag naar VVV. VVV en Sparta streden om het laatste ticket voor die play-offs. Voor de Venlonaren was de klus duidelijk, maar ook zwaar. Zelf moest het winnen van de kampioen NEC en Sparta moest punten laten liggen tegen de Graafschap.

Met die wetenschap begon VVV aan de wedstrijd tegen de kampioen uit Nijmegen. Deze 11 namen gingen het doen voor VVV:

Mäenpää; Buwalda, Promes, Altheer en Fleuren; Post, Nijholt en Voorn; Wolters, Platje en Van Crooij.

Een flinke dosis geluk zou ons op die specifieke 8 mei 2015 aan komen waaien. We zouden zelfs kunnen stellen dat de Goden ons gunstig gezind waren. Noem het maar op, maar in de 30e minuut kon de Koel dan gaan juichen. Jongeling Vito van Crooij, veelal bekritiseerd dat seizoen, zorgde met een goede voorzet ervoor dat Melvin Platje de 1-0 kon binnentikken. Ja ja, 1-0 voor tegen de kampioen. Hoppa!

Het leek lang goed te gaan, maar in de 50e minuut werden we ruw uit onze play-off droom gerukt. Topscorer Sjoerd Ars plaagde VVV wederom met een droge knal in de lange hoek: 1-1… Het volle uitvak begon te juichen en te zingen, een kleine pyro.

VVV was het even helemaal kwijt en NEC bleef maar kansen creëren, maar gelukkig was daar het moment van onze eigen veteraan Niels Fleuren. Door goed doorgaan van de linksback kwam de bal bij Wolters terecht en die wist de keeper te verschalken in de linkerhoek: 2-1 voor de Venlonaren! Bij deze stand zou VVV doorgaan richting de nacompetitie.

De gezichten van uitzinnige vreugde op de tribune maakten plaats voor een vorm van teleurstelling. Nee er was niets op het veld gebeurd, maar in Rotterdam had Sparta gescoord tegen de Graafschap. Hetgeen toch dus het gevolg had dat Venlo in lichte rouw werd ondergedompeld. VVV speelde verre van goed dat seizoen, maar het idee van toch de nacompetitie bereiken had velen weer hoop gegeven.

Waar het leek dat de wolken op Venlo waren neergedaald, had de zon duidelijk andere gedachten. Laten we wel wezen, de zon is Maurice Steijn in dit verhaal. Onze trainer had het sluwe idee om Dylan Donkers rechtsbuiten te zetten. De jonge rechtsback stond dus op een totaal andere plek, maar iedereen vergat dat meteen. Een prachtige aanval werd ingezet door Fleuren, die zijn trukendoos opengooide en ervoor zorgde dat Donkers met zijn dikke teen de 3-1 wist binnen te tikken. Geweldig! Iedereen werd gek, wat hadden ze nu meegemaakt in de Koel? 3-1 voor tegen de Kampioen? De reactie van het publiek was ongeveer hetzelfde als die reactie die Ralf Seuntjens had na het doelpunt van Opoku tegen NAC. Buiten zinnen van vreugde en verbazing.

Onbegrijpelijk eigenlijk want er was niets gewonnen op dit punt. Maar toen kwam het bericht van een supporter op de tribune die even de tussenstanden bekeek: de Graafschap had gelijk gemaakt tegen Sparta Rotterdam!! Dat betekende dat VVV de play-offs inging!

Hierna wist VVV de wedstrijd uit te voetballen en werd het laatste fluitsignaal opgevolgd door een staande ovatie van het publiek: strijd, vechtlust, passie en een overwinning. Datgene wat het publiek graag ziet in de Koel was hen geschonken tegen de kampioen. En als flinke bonus de nacompetitie!