Kent u deze nog? “De geblondeerde homo scoort de gelijkmaker!”

Derby’s zijn aparte wedstrijden. Je kunt elkaar treffen in de competitie of in de beker. Soms jaarlijks, soms een tijdje niet. Maar deze wedstrijden blijven altijd speciaal. Het maakt niet uit of je nu een straatlengte voor staat op de ranglijst of andersom, deze wedstrijden zijn wedstrijden die alle kanten uit kunnen.
Voor veel mensen zijn dit ook de belangrijkste wedstrijden van het seizoen. Win je de derby’s dan zijn veel mensen tevreden, ongeacht het restant van het seizoen. Verlies je deze ‘cruciale’ wedstrijden, dan komt er gemopper. Het gaat namelijk niet alleen om dat resultaat van de wedstrijd, maar ook om de prestige. Het recht om de nummer 1 van de regio genoemd te mogen worden. Maar ook het misgunnen van de tegenstander. Als je zelf niet kan winnen, ontneem dan de tegenstander de euforie van een winst.

Ik neem u mee terug naar het seizoen dat we kampioen werden in 2008/2009. Op 4 december speelden wij de derby tegen de ‘Sjengen’ van Maastricht: MVV. VVV was het voorgaande seizoen gedegradeerd uit de Eredivisie en het doel was om directe promotie af te dwingen. Dit lukte goed, aangezien de ploeg op dat moment bovenaan stonden. MVV deed ook vrij aardig mee om de promotieplekken, zij stonden 6e op dat moment. Het voordeel leek vanzelfsprekend voor VVV te zijn, maar met derby’s weet je dat maar nooit.

Zo ook deze donderdagavond in december. Omdat we het als VVV goed deden en het een derby was, zat het stadion goed vol met zo’n 6000 toeschouwers. Het beloofde een mooie avond te worden, maar dat idee leek als snel te vervagen. Tom Daemen scoorde namens MVV de 0-1 in de 29e minuut en dat was toch wel slikken, maar het publiek en de spelers bleven vol achter hun spelers staan. Het lukte maar niet bij de Venlose ploeg en in de 84e minuut kregen zij de spreekwoordelijke rekening gepresenteerd toen MVV de 0-2 wist te maken. Het werd even stil in de Koel. “Nog maar 5 minuten officiële speeltijd, met hoeveel extra blessuretijd? 1 of 2 minuten maximaal? Het zou toch niet zo zijn dat wij als koploper, thuis verliezen van een Limburgse ploeg?” Toch leek het hier heel erg op.

In de 87e minuut werd de toon gezet voor wat een schitterend jaar zou worden en wat iedere supporter graag in een derby ziet: onvermoeibaarheid, doorzettingsvermogen en drama.
Rachid Ofrany maakte de aansluitingstreffer en dat maakte wat los bij de spelers en in de Koel! Het geloof was er dat er iets geforceerd kon worden, het geloof dat dat in de resterende minuten nog iets gedaan kon worden. Het doorzettingsvermogen en het strijdlustige karakter van deze ploeg zorgde voor een slotoffensief.

De officiële speeltijd was voorbij en ook de blessuretijd had zijn tijd gekend. De scheidsrechter liet nog één aanval toe van de Venlonaren. Ruben Schaken vanaf de rechterkant, gooide de bal nog eens voor met de gedachte, die bal moet in de 16. De bal wordt maar half weggewerkt door een MVV-verdediger en valt zo voor de voeten van Keisuke Honda.. Die wacht niet en haalt in een keer – met een verwoestende volley – uit… Als een bom slaat de bal in het doel! De Koel ontploft bij het vallen van deze 2-2 in de blessuretijd van de blessuretijd! In minder dan 5 minuten tijd wisten de Venlonaren een 0-2 achterstand ongedaan te maken en te laten zien waarom zij de koploper waren!
De Koel vierde feest en hoewel het een gelijkspel was geworden, was VVV de morele winnaar en dat mocht iedereen weten!

‘Us Mvv’ke’
Iedereen die een MVV hart heeft, kon het maar moeilijk verkroppen. Dat zag je aan de teleurgestelde gezichten van de spelers en de supporters. Maar ook buiten het stadion bleek dat zo te zijn, met name in de media. Dit kregen we niet direct mee in het stadion, maar thuis natuurlijk wel. Een voorbeeld hiervan was Bas van Mulken, verslaggever van L1. Zijn commentaar zal voor altijd verbonden blijven aan deze wedstrijd.
De 2-2 viel en daarmee ook een stilte aan de zijde van MVV supporter van Mulken. Daarna volgden de legendarische (en tragische) woorden van de verslaggever:

“De geblondeerde homo scoort de gelijkmaker!”

Het geeft aan dat derby’s bij iedereen leeft, ook bij journalisten en verslaggevers . Het is een actie die niet door de beugel kan, maar de emotie is eerlijk. De euforie werd alleen maar groter in Venlo, wanneer we thuis de samenvatting bekeken en hoorde over het schandalige gedrag van de L1 verslaggever.

De goal van Keisuke Honda en het commentaar van de L1 verslaggever. Op 0:12 minuut hoor je de reactie op de goal van Honda.