Review: het seizoen tot nu toe

Het seizoen 2020-2021 is 4 wedstrijden onderweg. VVV-Venlo is met 4 punten de koploper van het rechterrijtje. Geen slechte prestatie, afgaande op de tot nu toe gespeelde wedstrijden, maar het hadden er ook zeker meer kunnen zijn. Hoe verging het VVV deze wedstrijden en wie waren de smaakmakers? Een kleine review van het seizoen tot nu toe.

Het seizoen begon voortreffelijk voor VVV. Op bezoek in Emmen werd gelijk de eerste driepunter van de competitie binnen geharkt. Hoewel de uitslag misschien anders doet vermoeden, ging het zeker niet gemakkelijk tegen de ploeg uit Drenthe. Wie na de 2-0 van FC Emmen na 49 minuten had gezegd dat de Venlonaren met een overwinning terug de bus in zouden stappen, zou voor gek zijn verklaard. Maar niets was minder waar. Binnen 22 minuten werd de achterstand omgebogen naar een 2-3 voorsprong. En daar was slechts één man verantwoordelijk voor: Giorgos Giakoumakis. In zijn eerste officiële duel namens de Venlonaren produceerde de Griek gelijk zijn eerste hattrick uit zijn carrière. Nadat ook de gastheren terug waren gekomen, beslisten Pachonik en Arias de wedstrijd in het voordeel van VVV. Een fenomenale comeback die ervoor zorgde dat VVV dankzij een 3-5 overwinning als koploper de eerste speelronde afsloot.

Een week later kwam FC Utrecht naar Venlo. De eerste Eredivisiewedstrijd op het nieuwe natuurgras. In een zo goed als mogelijk gevuld stadion De Koel was het weer Giakoumakis die zich in de openingsfase liet zien. Na een goede opening van de teruggekeerde van Crooij wist de Griekse spits met buitenkantvoet de naar binnengetrokken Hupperts te bereiken. Met de punt van zijn schoen wist hij de Venlonaren op een 1-0 voorsprong te zetten. Hierna nam Utrecht de regie in handen en gaf deze eigenlijk de rest van de wedstrijd niet meer weg. Het was dan ook een klein wonder dat er na 90 minuten een 1-1 eindstand op het scorebord stond. De strijdlust aan Venlose zijde was absoluut te prijzen, maar op basis van het spelbeeld en de kansen, waren het de Domstedelingen die het meeste recht hadden op de 3 punten. Desalniettemin bleef het gelijk in De Koel en zo was VVV ook na de tweede wedstrijd van het seizoen nog ongeslagen.

In speelronde 3 stond de verre reis naar Heerenveen op het programma. Een wedstrijd die voor een nare bijsmaak zou gaan zorgen. Hoewel de Venlonaren een prima wedstrijd speelden en weinig tot niets weggaven, stond het bij rust 1-0 voor de Friezen. Een overtreding van Post had een penalty tot gevolg. Een discutabele beslissing, maar helaas niks tegen te doen. In tweede helft gingen de mannen van Hans de Koning vol goede moed voor de gelijkmaker. Maar ook hier zat het allesbehalve mee voor de Venlonaren. In een tijdsbestek van een kwartier werden zowel Pachonik als Janssen met rood naar de kant gestuurd. Met 9 tegen 11 was het een onbegonnen zaak, maar ondanks dat wist Giakoumakis nog bijna de verdiende gelijkmaker binnen te koppen. Helaas bleef het bij bijna. Na een overwinning en een gelijkspel werd nu ook de eerste verliespartij geleden. Een ontzettend zure nederlaag, want met 11 tegen 11 was de kans op een resultaat vele malen groter geweest.

De laatste wedstrijd voor de interlandbreak was thuis tegen ADO Den Haag. De Hagenezen stonden voorafgaand aan de wedstrijd nog op 0 punten en wilde daar in Venlo verandering in gaan brengen. In de basisopstelling was een opvallende naam te zien. Zinédine Machach stond door het ontbreken van Post gelijk aan de aftrap. Voor de neutrale toeschouwer was VVV-ADO een verschrikking om naar te kijken. Alleen de eerste 5 minuten (en voor alle ADO-fans de laatste paar seconden) waren leuk om naar te kijken. Een VAR-penalty en een halve omhaal van Giakoumakis zorgden ervoor dat er binnen 5 minuten al 2 keer gescoord werd. Verder viel er helemaal niks te beleven in een lege Koel. Tot aan minuut 93. Bij een laatste poging van ADO om in de buurt te komen van reservedoelman D. van Crooij, ging alles fout voor VVV en kregen de Venlonaren het deksel op de neus: 1-2. Net als tegen Heerenveen een totaal onnodige nederlaag.

4 wedstrijden, 4 punten. Kunnen we daar tevreden mee zijn of had er meer in gezeten. Eigenlijk allebei. Een overwinning tegen het thuis uitstekend presterende Emmen is een hele knappe prestatie, en ook met een gelijkspel tegen het ambitieuze FC Utrecht is niks mis. Dat er vervolgens in de wedstrijden tegen SC Heerenveen en ADO Den Haag allebei wordt verloren is jammer. Extra pijnlijk is het feit dat beide wedstrijden absoluut niet verloren hoefden te gaan. Maar uit in Heerenveen is het vooraf gezien geen schande om te verliezen en een wedstrijd zoals die tegen ADO zit er helaas altijd wel bij. Geen man overboord. Er zijn genoeg positieve punten te noemen uit de openingsfase van de competitie. Zo wordt de tweede plaats van de topscorerslijst bezet door Giakoumakis. De Griek staat al op 4 doelpunten en loopt zodoende 1 op 1. Ook het vertoonde voetbal biedt perspectief. En met Machach (die thuis tegen ADO al een vleugje van zijn talent liet zien) en Coric er ook nog bij kan dat alleen nog maar beter worden. Daarnaast lijkt van Crooij weer helemaal de oude te zijn en hebben we met Pachonik en Schmitz twee uitstekende backs staan. Al met al staat er dus gewoon een prima elftal. Als de Venlonaren deze weg door kunnen zetten, zie ik het rooskleurig in en zullen er nog enkele mooie wedstrijden volgen met als eindresultaat een plek boven de degradatiestreep. En als het even kan met publiek natuurlijk.