Tactische analyse: Elia Soriano

Een spits bij VVV-Venlo zijn is niet het aller makkelijkste. Wanneer VVV in de Eredivisie speelt kun je er vergif op innemen dat wij tegen degradatie zullen vechten. Ook al is handhaving binnen handbereik, veel goals zullen er over het algemeen niet vallen. Van een spits in Venlose dienst wordt dan gevraagd om goed om te gaan met de kansen die geboden worden en deze klinisch af te maken.

Elia Soriano is de nieuwe eerste spits van VVV-Venlo en hij moet Peniel Mlapa doen vergeten. Dat is geen gemakkelijke taak en hij heeft in de eerste weken nog geen killer indruk gemaakt. In deze tactische analyse kijk ik naar de speler Soriano.

Achtergrond

Soriano speelde in het verleden nimmer op de Nederlandse velden, maar in de Duitse competities wist hij wel al te spelen. Hij kwam in het verleden uit voor Darmstadt ’98, VfL Aalen, Eintracht Frankfurt II, Karlsruher SC, Stuttgarter Kickers, Würzburger Kickers en Korona Kielce, alvorens hij naar VVV-Venlo trok. In 327 wedstrijden wist de Duitser met Italiaanse roots 101 keer doel te treffen.

Nu heeft hij op verschillende niveau’s geacteerd, maar het relevantste voor ons is hoe hij het vorige seizoen presteerde en op welk niveau. Het vorige seizoen wist hij in 33 wedstrijden voor Korona Kielce in de Poolse Ekstraklasa, 14 goals te maken. In totaal kwam hij 55 wedstrijden uit voor de Polen in twee seizoen en wist hij in totaal 19 goals te maken.

Nu heeft hij op dit moment 1 doelpunt gemaakt voor VVV-Venlo in 7 wedstrijden, maar dat betekent niet dat dit nu alles zegt over dit seizoen. In deze analyse kijken we naar zijn kwaliteiten in de positionering, het eindproduct, luchtduels en beweging.

Positionering
Korona Kielce speelde het vorige seizoen in heel veel verschillende formaties, maar de 4–4–2 (36%) en de 4–2–3–1 (16%) fomatie werden het vaakst gebruikt. De 5–3–2 formatie formatie werd significant minder vaak gebruikt met 8%. Het feit blijft hierbij wel dat Soriano eigenlijk de meeste wedstrijden in twee-spitsen systeem heeft gespeeld of met een systeem waar hij de enige spits was, gesteund door 3 aanvallende middenvelders.

Onder Robert Maaskant zal hij voornamelijk als enige spits spelen, aangezien de 4–1–4–1 of 4–2–3–1 de favoriete formaties zijn van de trainer. Bij Korona Kielce zag je het verschil in formaties duidelijk. Als enige spits in een 4–2–3–1 formatie speelt Soriano dicht tegen de backfour van de tegenstander aan, zoals je hieronder kunt zien.

De aanvallende middenvelders spelen kort achter Soriano in de aanvallende fase, waardoor hij genoeg steun krijt en Korona Kielce in principe met vier aanvallende spelers speelt, en een verdedigend blok heeft van zes spelers. De rol van Soriano is om diep te spelen, de bal vast te houden totdat er meer offensieve spelers zijn.

In een 4–4–2 of een 5–3–2 was de rol van Soriano ietwat anders. Daarin speelt hij minder hoog op de helft van de tegenstander en heeft hij meer vrijheid om de bal op te halen en een actie te maken.

Hij moet het voornamelijk hebben van de aanvallende impulsen van de aanvallende middenvelders, maar de rol van spits ligt hem goed als je kijkt naar de positionering van Soriano in het vorige seizoen.

Soriano is de enige spits van van Korona Kielce in het vorige seizoen in de 4–2–3–1 formatie, of maakt deel uit van een twee-spitsen systeem. Dat zie je ook terug in de heatmap van Soriano in het vorige seizeon. Hij speelt als spits diep op de helft van de tegenstander, maar als onderdeel van een tweespitsen-systeem, laat hij zich iets meer zakken en is hij meer op de flanken te vinden. Zoals we hierboven ook hebben geprobeerd te illustreren.

Hoe verhoudt dit zich tot de spitsen die in het verleden jaar hebben gezien? Recente spitsen zoals Mlapa en Thy hebben een iets andere heatmap, zoals je hieronder kunt zien. Hierbij moet wel de kanttekening geplaatst worden dat onder Maurice Steijn minder met meerdere spitsen werd gespeeld.

Zoals je kunt zien is Thy minder vaak in de 16 te vinden en laat hij zich vaak terugzakken en is hij meer op het middenveld te vinden. Mlapa daarentegen is vaak op de 10 positie te vinden, maar is ook nadrukkelijk aanwezig in de 16, iets wat bij Thy dus anders was. Nu moeten we daarbij ook de kanttekening plaatsen dat het spel in 2018/2019 een stuk aanvallender ingesteld was dan het spel in 2017/2018.

Nu kunnen we niet gelijk een oordeel vellen, maar het lijkt dat Soriano meer aanwezig is over het gehele veld. Dit heeft ook te maken met het feit dat hij in verschillende systemen heeft gespeeld en dus ook op meerdere posities uit de voeten kan.

Eindproduct

Soriano werd gepresenteerd als een zeer klinische afmaker en iemand die makkelijk goals zou gaan maken bij VVV-Venlo. Hij stond een seizoen eerder al op de nominatie naar VVV te komen en als je kijkt naar zijn schoten van het vorige seizoen, dan kunnen we daar vertrouwen uit putten.

In de bovenstaande afbeelding kun je zien dat het merendeel van de schoten van Elia Soriano binnen het strafschopgebied is en hij dus een grote kans heeft om te scoren. In totaal schoot hij 73 keer in het afgelopen seizoen, waarvan er 30 op doel gingen, dat is een percentage van 41,1%. Hij had een xG van 16,3, maar wist deze niet compleet te matchen met 14 goals in de competitie.

Met 14 goals werd hij 6e op de topscorerlijst van de Ekstraklasa achter Igor Angulo, Marcin Robak, Carlitos, Jesus Imaz en Flavio Paixao. Soriano had een gemiddeld xG van 0,55 per wedstrijd en scoorde gemiddeld 0,47 goals bij 2,47 schoten per wedstrijd gemiddeld. Hij liep het vorige seizoen bijna 1 op 2 in de Poolse competitie.

Dit zal dit seizoen een stuk moeilijk worden omdat de verdediging in Polen minder goed is dan de verdediging in de Eredivisie, maar een van zijn typische goals kunnen wij hieronder illustreren. Iets wat hem een gevaar zal maken voor de verdediging in de Eredivisie. Tot dusver heeft 1 goal gemaakt in de Eredivisie, maar deze goal kwam voort uit een vrijheid die hij had aan de linkerflank.

Zijn beweging naar de bal en de beweging om goed voor de goal te komen is iets wat hem juist zo effectief maakt. Dit zal ik nu illustreren aan de hand van zijn luchtduels en beweging.

Luchtduels en beweging

Met zijn 1,84 meter is hij niet de grootste maar kan hij evengoed een flink gevaar vormen voor de verdedigers in luchtduels. Soriano won 34,6% van de 153 luchtduels die hij vorig seizoen had. Hij lijkt misschien niet de ideale targetman daardoor omdat het percentage aan de lage kant is, maar hij is verrassend aanwezig qua duels. Dit is een combinatie van matig verdedigen door de tegenstander en goede bewegingen door de spits.

Het eerste kun je zien in de wijze waarop Soriano aanwezig is tussen twee centrale verdedigers als er voorzet van de zijkant komt, zoals je op de afbeelding hieronder kunt zien.

Op het moment dat de voorzet gegeven wordt, gaat hij tussen de verdedigers in staan en hoopt hij op miscommunicatie van de verdedigers waardoor hij mogelijk optimaal kan profiteren van de verdedigende dwaling.

Een tweede voorbeeld is dat hij zich loswringt van de verdedigers tijdens standaardsituaties en genoeg ruimte krijgt om gevaarlijk te worden met het hoofd.

Je ziet in de afbeelding hierboven dat Soriano zich in deze constructie, juist niet mengt in de verdedigende spelers én aanvallende spelers. Hij zondert zich af en maakt gebruikt van het feit dat de andere spelers van Korona Kielce juist richting de eerste paal trekken. Daardoor ontstaat er ruimte waardoor hij de bal kan inkoppen.

Het derde en laatste voorbeeld is het voorbeeld van de zogenaamde link up play van Soriano. Hij is dus een spits die de bal bij zich kan houden en dan verder distribueren naar andere aanvallend ingestelde spelers.

Op de afbeelding speelt Soriano als enige spits en hij krijgt de bal met de rug naar de goal. In deze hoedanigheid is hij op zoek naar afspeelmogelijkheden om de aanval voort te zetten. Het is in dit soort spel vitaal dat de aanvallende middenvelders gebruik maken van het feit dat de centrale verdedigers bezig zijn om Soriano te dekken. Dit zou ook goed van pas kunnen komen in de Eredivisie

Conclusie
Elia Soriano kwam naar VVV-Venlo om zich te bewijzen in de Eredivisie en goals te scoren. Nu is dat in de eerste wedstrijden wellicht nog niet helemaal te zien, maar als je kijkt naar de cijfers van het vorige seizoen bij Korona Kielce dan kunnen we daar vertrouwen uit putten. De spits zou de cijfers van Peniel Mlapa en Lennart Thy zeker kunnen overtreffen — mits het spel van Robert Maaskant daar natuurlijk bij helpt.