Tactische analyse VVV-Venlo – FC Emmen
De wedstrijd tegen FC Emmen zal niet veel positieve geluiden oproepen bij de meeste supporters van VVV-Venlo, maar we wilden toch een grondige analyse maken van het spel tegen FC Emmen. We hebben namelijk verschillende geluiden gehoord over prestaties van het team, intenties en spelers individueel – die we met behulp van de statistieken, kunnen bekrachtigen of onderuit halen.
In deze tactische analyse concentreren wij ons op drie aspecten van de wedstrijd. De formatie van VVV-Venlo met opkomende backs, de passing en de niet-efficiente aanval van de Venlonaren. Wil je meer lezen over de wedstrijd? Klik dan hier voor wedstrijdverslag en hier voor de samenvatting & interviews.
Teams
VVV-Venlo begon in de nogal logische opstelling die eigenlijk het hele seizoen gehanteerd wordt. Steijn begon wederom met een 4-1-4-1 opsteling, waarbij er een grote rol is toebedeeld aan Danny Post – die speelt in verdedigende stelling als vijfde verdediger en ondersteunt het middenveld bij het aanvallend. Hierdoor heb je altijd vijf verdedigers of vijf middenvelders.
FC Emmen begon iets anders. Zij speelden in een 4-3-1-2 formatie, waarin Arias en Janssen de twee spitsen. De Leeuw speelde daar net achter, waardoor je een middenveld met een ruit had. VVV had lastig met deze opstelling waarin Bijl, Chacon en Bannink regelmatig opkwamen – Emmen had in aanval meer mensen in de stellingen lopen.
Formatie van VVV-Venlo
VVV-Venlo begint de laatste wedstrijden in de 4-1-4-1 formation, waarbij Post dus een hele belangrijke rol heeft en de buitenspelers laag spelen, waardoor je eigenlijk met een 4-mans middenveld speelt.
In verdedigende positie fungeert Post als de vijfde verdediger, maar in de aanval sluit hij bij met het middenveld, waardoor deze meer aanvallende kracht krijgt. Janssen speelde weer op de linksbackpositie en doet dat in zijn behoudende gedachte, waardoor je een back hebt die opkomt – in dit geval is dat Rutten.
In de aanval krijgt de formatie van VVV-Venlo ineens heel anders vorm. Joosten staat op linksbuitenpositie en Rutten staat op rechtsbuiten. Dit betekent dat Opoku net achter de spits speels samen met Susic, waardoor Post en Seuntjens de controleurs zijn in tijden van de aanval. Deze manier van aanvallen kon alleen gedaan worden, omdat je achterin drie verdedigers overhoudt in de restverdediging: Janssen, Promes en Röseler.
In de tweede helft wisselde Steijn Janssen en die speelde ook niet zo lekker, waardoor de opstelling er niet veel anders uit kwam te zien, maar er wel meer risico in het spel kwam van de Venlonaren.
In principe gingen allebei de backs Rutten en Dekker veel mee op. Zo heb je wel meer pressie naar voren en zo kreeg je dat Opoku en Joosten, meer naar binnen knepen. Hierdoor had je voorin wel meer mensen, maar in de omschakeling was het een stuk kwetsbaarder omdat je minder mensen overhoudt achterin.
Hierboven zie je dat zowel Rutten als ook Dekker hoog spelen, op de helft van de tegenstander. Dit betekent dat alleen het centrale duo Promes/Van Bruggen-Röseler als enige achterin stonden. Post zou hierbij moeten blijven hangen, om de verdediging te versterken in het geval van een omschakeling, maar dat gebeurde niet. Ook hij stond tijdens de aanval vrij hoog op het veld.
Passing-stijl
De passing in een thuiswedstrijd, zegt altijd een hele hoop over hoe VVV te werk gaat. In deze wedstrijd zijn de aanvallende intentie er wel degelijk, dat kun je zien aan een aantal dingen. Het aantal passes is belangrijk, want als je dominant bent heb je meer balbezit en meer passes. Je hebt minder nood aan lange passes, want je staat minder onder druk en de spreiding van de passes is daarbij ook belangrijk.
VVV heeft 502 passes verstuurd waarvan er 391 succesvol waren, maar de kwantiteit aan passes is echt een prima aantal. In voorgaande thuiswedstrijd bleef dat aantal vaak hangen tussen de 200 en 300, nu heeft VVV veel meer passes gehanteerd en je ziet ook dat er veel breedpasses gegeven worden, hetgeen kan worden gezien als gevolg van veel balbezit. Bij Emmen zijn er een stuk minder passes gegeven en je ziet dat daar de lange bal een groter aandeel vormt van het totaal aantal passes.
Qua aantal passes zaten we het vorige weekend ook al wel goed, maar toen waren er veel eenzijdige passes. Toen werd Kum veel overgeslagen in de opbouw/ging de opbouw voornamelijk over rechts. In deze wedstrijd was dat een stuk minder.
Allebei de backs hebben in de passmap van Wyscout, een groot aandeel in de opbouw en passing. Vanuit Röseler wordt veel naar Janssen gepasst, die de bal dan teruggeeft aan Röseler of naar Susic of Joosten passt. Aan de andere kant bij Rutten, is het zo dat Promes veel passt naar Rutten en andersom. Daarnaast geeft rutten veel ballen aan Post, Seuntjens en Opoku. In die positie op het veld wordt veel breed gespeeld, maar voorin worden voornamelijk ballen vooruit gespeeld met een groter risico op fouten.
Tegen Emmen was het vooral matig in de bereidheid om duels te winnen, men was onzuiver en er werd weinig druk gezet door de Venlonaren. Dit zag je ook terug in de statistieken.
In de eerste helft ging het qua passing erg goed bij de Venlonaren. De passnauwkeurigheid van VVV-Venlo was in de eerste helft 91% en zelfs toen Emmen scoorde, wist VVV goed door te gaan en de druk hoog te houden. Dat zie je ook in de rechter afbeelding. Na de 1-1 voert VVV het druk zetten weer op. De eerste helft was gewoon prima, alleen er moest meer gescoord worden. De tweede helft daarentegen was niet zo goed qua passnauwkeurigheid en druk zetten. VVV liep meer achteruit, maakte meer fouten en daar profiteerde Emmen van. Zij hadden in de tweede helft meer druk gezet en dat resulteerde in die 1-2. Wat vreemd is dat VVV hoge druk had aan het einde van de wedstrijd proberend om de 3-2 te forceren, maar dat FC Emmen daar onderuit kon voetballen en de 2-3 kon maken.
Niet efficient afronden
We hebben het probleem van de verdediging al aangestipt, maar voorin werden er veel te weinig kansen geconverteerd tot doelpunt. Dat zie je ook terug in de cijfers van deze wedstrijd. VVV-Venlo heeft 16 keer geschoten, waarvan 6 keer op doel. Van die pogingen gingen er dus 2 in de goal en ratio van 33% is niet zo slecht, maar er zijn 12 pogingen geweest in het strafschopgebied – daarvan gingen er maar 4 op doel en dat moet echt beter.
Alhoewel er in deze wedstrijd ook redelijk wat aanvallen over links gingen, kwam daar bij VVV niet echt gevaar uit. Het meeste gevaar kwam vanuit het midden en de rechterkant. Je kunt hier de expected goal ratio per flank zien. Maar hieronder kun je ook zien wat nu daadwerkelijk de expected goal ratio is.
De waarschijnlijkheid van het scoren van een doelpunt noemt met de expected goal. Ieder gegeven doelpoging heeft een kans van slagen en krijgt een cijfer toebedeeld. Op basis van de kansen die VVV kreeg zou het 2,6 doelpunten moet maken en FC emmen maar 1,31. Hier kun je uit opmaken dat VVV haar kansen niet benut, zelfs de grote kansen – buiten Opoku – en FC Emmen juist de kleine kansen weet om te zetten in goals. VVV-Venlo heeft zichzelf tekort gedaan door de gegeven kansen niet af te maken.
Volgende wedstrijd is voor Steijn een hele belangrijke, want hij maakte tactisch geen goede beslissingen naar ons inzicht. De verdediging stond te aanvallend opgesteld en de aanval was zelf te passief en moet efficienter. Wanneer dit weer gaat gebeuren, is de kans op punten weer een stuk realistischer.