Tactische analyse VVV-Venlo – PSV

Het is alweer een tijdje geleden dat VVV-Venlo de thuiswedstrijd speelde tegen PSV – dat heeft ook te maken met de interlands in Europa uiteraard. De wedstrijd was naar ons gevoel een goede wedstrijd van de Venlonaren tegen een zwakker PSV, met het idee dat we echt wel een punt hadden verdiend. Helaas zorgde een puntertje van Lozano ervoor dat we met 0-1 verloren in de Koel.

In deze tactische analyse concentreren wij ons op een aantal zaken. Allereerst kijken we naar de opstelling en formatie, gecombineerd met het plan van de technische staf. Daarnaast kijken we naar de de statistieken van deze wedstrijd en als laatste leggen we de focus op onze aanval.

Teams

Tegen PSV moest er natuurlijk goed verdedigd worden en op papier leek het erop dat de Venlonaren 4-3-3 formatie zouden spelen tegen de Eindhovenaren met een belangrijke wijziging in de basiself. Roel Janssen stond op de linksbackpositie, waardoor Christian Kum opschoof naar het centrum. Dat betekende dat Damian van Bruggen weer plaats moest nemen op de bank. Het lijkt er daarnaast op dat Peter van Ooijen zijn plaats aan het vinden is in het elftal, dit gaat dan ten koste van Jay-Roy Grot.

VVV-Venlo speelde in wezen een 4-2-3-1 formatie met Post en Seuntjens als een laag blok. Opoku stond op 10 en Joosten en Van Ooijen zouden de aanval kleur geven langs de lijn. In realiteit kwam het een beetje neer op een 4-3-3 als je kijkt naar de positionering van de spelers. Joosten viel diep terug, waardoor hij het middenveld samen met Seuntjens en Post bemande.

Passing
De passing in een thuiswedstrijd, zegt altijd een hele hoop over hoe VVV te werk gaat. In deze wedstrijd zijn de aanvallende intentie er wel degelijk, dat kun je zien aan een aantal dingen. Het aantal passes is belangrijk, want als je dominant bent heb je meer balbezit en meer passes. Je hebt minder nood aan lange passes, want je staat minder onder druk en de spreiding van de passes is daarbij ook belangrijk.

Van tevoren ga je er van uit dat VVV-Venlo een minder hoog nauwkeurigheidscijfer heeft op de passing vanwege de druk die PSV uitoefent Bij hoge druk van de tegenpartij op de Venlose verdediging is het aannemelijk dat er meer fouten gemaakt worden door VVV-Venlo. Daarnaast heeft dit ook te maken met balbezit dat de tegenstander had tijdens deze wedstrijd. Als je kijkt naar het balbezit heeft VVV 36,5% balbezit en er werden 336 passes verstuurd in de wedstrijd tegen PSV, waarvan er 226 aankwamen bij een speler met dezelfde kleur tenue. Dat komt neer op een percentage van 67,3% en dat valt uiteindelijk nog wel mee, aangezien VVV-Venlo gemiddeld rond de 65-70% ligt met de passnauwkeurigheid dit seizoen.

Bij PSV ligt de passnauwkeurigheid op 81,5%, maar daar ligt niet het grootste verschil in de passing en de daarbij komende dreiging. De grootste dreiging kunnen we zien bij de passing (ver) op de helft van de tegenstander. VVV heeft een succes bij 58/100 (58%) en bij PSV is dat 125/197 (63,5%). Zowel in kwantiteit en kwaliteit leveren de tegenstanders meer dreiging.

Schoten
Het logische gevolg van aanvallende stijl van passing is de kans op doelpunten. Er is dan een grote aannemelijkheid dat er een kans gecreeerd kan worden. VVV deed het eigenlijk heel behoorlijk tegen een team als PSV, maar de vraag is ook of dat komt door het degelijke spel van VVV-Venlo of juist door een off-day van PSV. Evengoed zag het qua schoten er goed uit voor VVV:

Het is niet vaak dat je ziet dat VVV meer schoten noteert dan een tegenstander uit de top-5 van de Eredivisie, maar in deze wedstrijd heeft VVV 17 schoten weten te produceren. Hiervan waren er 6 op doel, maar we moeten hierbij wel de kanttekening plaatsen dat 9 van de schoten buiten de 16 waren en ook weinig tot geen gevaar wisten te stichten.

Volgens Whoscored.com kwamen de meeste kansen voor uit het zogenaamde Open play, gewoon uit de voortvloeiing van het spel.

Wat bij deze twee ploegen ook opvalt is dat ze beiden veel kansen kunnen halen vanuit de standaardistuaties en dat blijkt dan ook in de cijfers – dat ze nogal aan elkaar gewaagd zijn op dat gebied. Beide teams creeerden vier kansen uit de standaardsituaties.

Mandekking vs Zonedekking
Eigenlijk hebben we al een tijd lang zitten klagen over het feit dat Maurice Steijn veel te veel aan mandekking deed. Al die tijden namen we genoegen met het lage rendement van bijvoorbeeld Torino Hunte, omdat hij een verdedigende taak had om tot de achterlijn met zijn speler mee te lopen. Nu viel mij op dat Maurice Steijn tegen PSV, tactische aanpassingen had gedaan.

Er was sprake van ruimte-georiënteerde zonedekking tegen PSV. In deze vorm van zonedekking beweegt het team naar de ruimte waar op dat moment de bal is. De verdediging staat op een lijn en staat hoog wanneer de bal niet in de ruimte van de verdediging is.

Rutten (RB), Röseler (CV), Kum (CV) en Janssen (LB) staan hier op een rij. Maar je ziet al dat de manier van zonedekking hier toegepast gaat worden. Janssen beweegt naar de ruimte waar de bal is en Post probeert druk te zetten, om de korte pass te onderscheppen.

Hierboven zie je dat de verdediging naar de positie van de bal toe beweegt. Het lijkt alsof Janssen totaal uit positie is, maar maakt gebruik van de soort dekking. De gehele verdediging (in het geel) wilt druk zetten op de bal. Hierbij krijgen ze hulp van de middenvelder Post, Seuntjens en Opoku, die een gedeelte dekken om het gat klein te houden, waardoor de kans op het creëren van een kans geminimaliseerd wordt.

Op de bovenstaande afbeelding is die ruimte groter. De verdediging schuift naar Luuk de Jong die in een kopduel verwikkeld is met Janssen. Uiteindelijk gaat de bal naar Lozano en probeert de verdediging daar druk op te zetten. Deze manier van zonedekking heeft wel tot het gevolg dat er veel ruimte ontstaat aan de andere kant en daar kunnen ploegen als PSV zich wel onderuit voetballen.

De bal gaat hier naar Angelino uiteindelijk die veel te snel is voor Van Ooijen. Die heeft hier enkel oog voor de bal, maar is ook gewoon te laat. Dat is het risico van deze vorm van zonedekking. Dit zou je kunnen oplossing door een individuele mandekking te doen op de spelers waar je op moet letten, bijvoorbeeld spelers die een kans kunnen creëren door hun creatieve spel. Nu is dat moeilijk tegen PSV, omdat die aantal van die spelers hebben. Maar in de thuiswedstrijd tegen ADO Den Haag deed Danny Post dat heel goed tegen El Khayati.

Conclusie
Emotioneel gezien had ik echt het gevoel dat we hadden moeten winnen van PSV en als ik kijk naar het aantal schoten denk ik ook echt dat we misschien wel recht hadden op in ieder geval een punt. Maar de nadruk van VVV lag te zeer op het verdedigen van de gevaarlijke uitbraken van PSV, om PSV constant pijn te kunnen doen. Het belang van verdedigen was belangrijker dan de nood om te scoren, dat kwam dan ook terug in het spel van de Venlonaren. Het was interessant om te zien dat Steijn zich heeft ontwikkeld als trainer en de zonedekking meer in zijn spel terecht is gekomen.