The jump across the Channel: VVV goes English part 2

We zijn weer begonnen! Vandaag zijn de spelers en overgebleven staf afgereisd naar Oost-Londen, waar het trainingskamp gaat beginnen. Engeland is een destinatie die niet heel veel voorkomt op de planning van de Venlonaren, maar in tegenstelling tot wat veel mensen denken is dit niet de 2e, maar de 3e reis richting het Britse eiland.
De eerste reis en tweede reis zijn vrij onbekend en bekend voor de meeste mensen en wat wij voor handen kregen is ook absoluut uniek, nog bijna niet vertoond materiaal. Dat gezegd te hebben, willen wij dit mooie verhaal van VVV in het verleden graag met jullie delen.

Festival of Great Britain
De eerste reis vond plaats in 1951 en dat was enkele jaren voordat de eerste professionele voetbalwedstrijd in Nederland gespeeld werd. VVV nam deel aan het ‘Festival of Great Britain’ en daar werden onder andere ook voetbalwedstrijden georganiseerd. The Festival of Great Britain was een grootschalig festival of evenement dat werd georganiseerd op het Britse volk na de Tweede Wereldoorlog, weer te verenigen en het moraal omhoog te stuwen. Dat VVV daar een rol in heeft gespeeld, is natuurlijk een prachtige verhaal en al helemaal als men nagaat dat er toen nog geen professioneel voetbal in Nederland was.
VVV speelde daar een drietal wedstrijden tegen Hereford United (5-1 verlies), Llanelli (3-1 verlies) en Merthyr Tydfil (4-1 winst). De 4-1 winst werd breed uitgemeten door de Engelse radio die het bestempelde als “de beste prestatie op deze voetbaldag.” Merthyr Tydfil was namelijk de Welshe kampioen én bekerwinnaar.

Hereford United is in 2014 failliet gegaan, maar maakt inmiddels een doorstart als Hereford FC in de Midland Football League (9e niveau). Llanelli Town AFC speelt haar wedstrijden in de Welsh Football League Division Two (3e niveau), nadat ze vorig seizoen van uit de Division Three zijn gepromoveerd. Merthyr Town FC (Merthyr Tydfil is de plaats) speelt haar wedstrijden in de Southern Football League Premier Division (7e niveau), nadat ze vorig jaar zijn gepromoveerd. Het is een Welshe club, maar speelt wel in de Engelse competitie.

VVV in Lancashire

Op 1 april 1960 vertrekt VVV naar Engeland en dit is allerminst een 1 april grap. In de historie van de club is dit een van de snoepreisjes waar nog lang over nagepraat is door supporters maar vooral door de spelers zelf. Een onvergetelijk moment waarbij  Tweeëntwintig Venlonaren vertrekken voor een achtdaagse trip naar het voetbalwalhalla van de wereld. Niemand minder dan Erevoorzitter Jo van Daalen, kind aan huis in Engeland organiseerde de trip. Alles werd tot in de puntjes verzorgd van geweldige hotels tot treinreizen. Zelfs zo goed waarbij zelfs werd aangemerkt dat het vrij uniek was om in die tijd zulke reizen te maken. The Dutch cup winners, zoals de Venlonaren in de Engelse pers worden genoemd, vertrekken per boot naar Engeland. Aldaar aangekomen reizen ze per trein naar Londen en  verblijven ze in het Vanderbilt Hotel.

Treinkaarten en hotelbon VVV-Venlo Engeland trip 1960

Op 5 april, de dag dat de filmklassieker Ben Hur 11 Oscars weet binnen te slepen, speelt VVV een avondwedstrijd tegen Blackburn Rovers. Blackburn Rovers (opgericht in 1875) speelt nu in The Championship, het tweede niveau van Engeland, maar is een grote naam binnen Engeland. De club wist 3 keer landskampioen te worden en deed dat voor het laatst in het seizoen 1994/1995 met onder andere Alan Shearer in de gelederen.

In 1960 speelde Blackburn Rovers in the First Division, het hoogste niveau en dat jaar zouden zij als 17e eindigen. Op het moment dat de wedstrijd tegen VVV zou plaatsvinden, hadden de Rovers zich geplaatst voor de FA Cup finale tegen Wolverhampton Wanderers, die toevalligerwijs in het zelfde tenue als VVV speelde.

VVV mocht dus tegen een grote meneer aantreden, maar alvorens dat kon gebeuren, moest men nog eerst de reis naar Lancashire (noordwesten van Engeland) afleggen. Via een treinreis naar Manchester werd hun bestemming bereikt: Blackburn. Daar aangekomen zagen 7000 ‘Riversiders’ hun ploeg met 6-2 winnen van VVV, na een 4-0 ruststand.

Statistieken Blackburn Rovers

(klik op het plaatje om het hele boekje te bekijken)

Dinsdag 5 april 1960: Blackburn Rovers – VVV 6-2 (4-0)
25. Peter Dobing 1–0,
26. Bryan Douglas (str.) 2–0,
35. Peter Dobing 3–0,
37. Bryan Douglas 4–0,
Mick McGrath 5–0,
77. Victor Janssen 5–1,
80. Peter Dobing 6–1,
83. Victor Janssen 6–2

Toeschouwers: 7.000 (Ewood Park)

Basisopstellingen
Blackburn Rovers: Harry Leyland; John Bray, Dave Whelan, Mike England, Matt Woods, Mick McGrath, Peter Dobing, Bryan Douglas, Louis Bimpson, Derek Dougan, Ally MacLeod.

VVV-Venlo: Jacky Cordang; Hay Lamberts, Harrie Steegh, Herman Teeuwen, Ton van den Hurk, Gijs Nass, Jozef Theuws, Graham Edwards, Cor de Meulemeester, Jan Schatorjé, Hans Sleven.

De volgende dag was het tijd voor de Venlonaren om af te reizen naar Blackpool, Bloomfield Road om precies te zijn. Daarvoor moesten de Venlose voetbalgoden een trip van 26 mijl afleggen voor de volgende wedstrijd. Op die specifieke woensdagavond mocht VVV spelen tegen het Blackpool FC van voetbalgrootheid Sir Stanley Matthews. The Wizard of the Dribble is een hele grote naam in Engeland, hij won met Blackpool FC de FA Cup in 1952/1953 en werd in 1956 uitgeroepen tot Europees voetballer van het jaar. Hij speelde meer dan 600 wedstrijden, waaronder 379 voor the Tangerines. Hij is een van de grootste voetballers die Engeland gekend heeft en iedereen heeft respect voor deze man; hij was niet alleen een zeer getalenteerd voetballer, maar ook een echte gentleman buiten het veld. Het was dan ook een hele eer voor de spelers van VVV om hem te mogen ontmoeten. Je moet je voorstellen dat als je als speler van een hoofdklasser nu naar Frankrijk of Spanje zou afreizen en dan ineens met Ibrahimovic, Messi of Ronaldo zou mogen optrekken. Een waanzinnige ervaring was het dus voor de Venlose spelers.

Of de VVV spelers zo onder de de indruk waren van Matthews of van de 9.919 supporters, dat kunnen we niet meer stellen. Maar het werd wel een ware voetbalclinic voor de jongens uit Venlo. Het werd namelijk 7-1 voor Blackpool FC, maar na 18 minuten was de wedstrijd al gespeeld, toen stond het namelijk al 5-0.

Blackpool FC eindigde dat jaar als 11e in the First Division. Tegenwoordig gaat het niet zo goed met de club die 6 jaar geleden nog in de premier league speelde, zij degradeerde vorig seizoen naar de League One (3e niveau) en aanhoudende financiële problemen hebben een effect op het voetbal en zorgen ervoor dat een degradatie naar de League Two niet ondenkbaar is.

Statistieken Blackpool

(klik op het plaatje om het hele boekje te bekijken)

Woensdag 6 april 1960: Blackpool – VVV 7-1 (6-0)
11. Ray Charnley 1–0,
Ray Charnley 2–0,
Ray Charnley 3–0,
Ray Charnley 4–0, 18.
Ray Charnley 5–0,
40. Jackie Mudie 6–0,
Arthur Kaye (str.) 7–0,
75. Willy Erkens (str.) 7–1
Scheidsrechter: Alan Jobling
Toeschouwers: 9.919 (Bloomfield Road)

Basisopstellingen
Blackpool: Tony Waiters; Jones, Barrie Martin, James Kelly, Roy Gratrix, Dave Durie, Stanley Matthews, Arthur Kaye, Ray Charnley, Jackie Mudie, Bill Perry.

VVV-Venlo: Frans Swinkels; Hay Lamberts, Harrie Steegh, Herman Teeuwen, Ton van den Hurk, Willy Erkens, Harry Heijnen, Jozef Theuws, Graham Edwards, Cor de Meulemeester, Jan Schatorjé.

Op vrijdag 8 april keerde VVV terug naar het vaste continent Europa om de competitie hervatten tegen PSV (1-1). Dit seizoen zou een mooi seizoen blijken, want VVV werd 6e in de Eredivisie. Een prestatie van formaat!

De reis naar Engeland was voor het hele team een hele ervaring, vooral omdat je in die tijd nog niet zo snel ergens naartoe ging. Morgen zullen we nog dieper ingaan op de reis van VVV-Venlo in 1960.

Veel dank aan Historie VVV-Venlo voor het faciliteren van de Foto’s, krantenartikellen en wedstrijdboekjes. Berdje bedankt voor het aanleveren van de statistieken.