Venlonaren Interview: Evert Linthorst

Ruim 2 jaar geleden maakte jij je debuut voor  VVV in de uitwedstrijd tegen Ajax. Hoe voelde het voor jou om je debuut te maken voor VVV?

“Om mijn debuut te maken voor VVV was natuurlijk een erg speciaal moment. Hier heb ik al die tijd naartoe geleefd in de jeugd en als het moment dan eindelijk daar is, geeft dat je wel een heel goed gevoel. Het feit dat er nog amper 5 minuten te spelen waren en we met 4-1 achterstonden kwam mij op dat moment wel goed uit moet ik eerlijk toegeven. Ik denk niet dat de trainer het ook had aangedurfd als het nog 1-1 had gestaan.” 

Inmiddels ben je vaak basisspeler bij VVV. Welke positie ligt jou nu het beste? En speel je liever vanuit een verdedigende formatie of vanuit een aanvallende formatie?

“In het begin van het seizoen speelde ik op ‘de nummer 6’ positie, de echte controlerende positie als vervanger van de toen geblesseerde Danny Post. Later toen Danny weer terugkeerde in het elftal schoof ik door naar ‘de nummer 8’ positie en uiteindelijk heb ik ook nog op 10 gespeeld met Lee en Danny achter me. Ik heb dus eigenlijk het hele middenveld bekleed dit seizoen maar ik denk dan toch dat ik het beste tot mijn recht kom als controlerende ‘nummer 8’ naast Danny in een verdedigende formatie. Danny doet veel verdedigend werk aangezien dit natuurlijk ook zijn specialiteit is en mijn kwaliteiten liggen meer aan de bal. Daarnaast kan ik als echte box-to-box speler ook in aanvallend opzicht van waarde zijn.” 

Van welke speler bij VVV leer je het meeste? En in welk opzicht?

“Dat is heel lastig om te zeggen. Het zijn bijna allemaal oudere jongens met wie ik samenspeel en van iedereen leer je wel iets. Zo kijk ik met bewondering naar Danny Post hoe hij ballen afpakt en continu hard blijft werken, maar leer ik ook veel van Richy Neudecker hoe hij tussen de linies beweegt. Ook buiten het veld steek je wel wat van de oudere spelers op. Zij hebben natuurlijk toch al een stukje meer ervaring en kunnen je helpen met bepaalde dingen. Het gaat om de details.” 

Wat vond je van het ontslag van Robert Maaskant en de kritieken die jullie als team kregen?

“Het is nooit leuk als de trainer wordt ontslagen, dat gun je niemand. Maar op dat moment ging het simpelweg ontzettend slecht met VVV en de directie besloot toen die keuze te maken in het belang van VVV. De kritieken die we toen kregen waren ook volledig terecht. We hadden net een wanprestatie geleverd in de beker tegen Groene Ster. Eigenlijk waren we de dag erna vrij maar voor straf moesten we toch naar de club komen. Een week later was de druppel toen we met 6-1 op de broek kregen bij Heracles. Er was overigens naar mijn mening totaal geen groepsvorming tegen Maaskant. Maar zijn manier van spelen lag ons gewoon niet. Met de komst van Jay Driessen ging het gelukkig weer wat beter. Jay was natuurlijk een vertrouwd persoon voor iedereen en hij gaf iedereen weer het vertrouwen terug. We gingen ook weer terug naar ons oude systeem wat wel werkte. Dat was toch een opluchting en gaf een fijn gevoel.” 

Wat is je persoonlijke doel bij VVV?

“Als ik denk in het teambelang is het doel natuurlijk om ons met VVV te handhaven in de eredivisie. Maar als ik echt een persoonlijk doel met stellen….dan zou ik graag een hele cruciale speler willen worden. Ik heb geen doel voor mezelf qua goals en assists want dat blijft me dan alleen maar achtervolgen. Als ik echt groot ga denken is mijn doel om het Nederlands elftal te halen en voor een topclub te spelen. Dat is toch het hoogst haalbare voor een voetballer.”

Wat is je grootste fout geweest en wat heb je hiervan geleerd?

“Het klinkt misschien saai maar eigenlijk heb ik nog nooit echte fouten gemaakt waar ik achteraf spijt van had. Alle keuzes die ik binnen het voetbal heb gemaakt, daar sta ik volledig achter en hebben goed uitgepakt. Wat me wel is bijgebleven en waar ik van heb geleerd, is de uitwedstrijd tegen Fortuna Sittard. Ik werd al na een half uur gewisseld omdat ik een slechte wedstrijd speelde. Vol teleurstelling ging ik richting de zijlijn. Ik was boos op mezelf én op de trainer. Later hebben we het samen uitgepraat en vertelde de trainer waarom hij die keuze nam. Toen was alles weer goed.” 

Als profvoetballer word je natuurlijk door fans gevraagd om met ze op de foto te gaan of een handtekening uit te delen. Heb je hier ook wel eens geen zin in?

“Nee! Ik was vroeger zelf ook klein en toen wilde ik ook altijd op de foto met een bekende speler. Dus als kinderen mij dat nu vragen vind ik dat alleen maar leuk en zal ik dat nooit afwijzen.” 

Heb je al nagedacht over een leven na het voetbal?

“Daar heb ik wel eens over nagedacht maar nog niet echt serieus. Waarschijnlijk wel iets binnen het voetbal, jeugdtrainer ofzo, dat lijkt me wel iets. Daarnaast denk ik er ook aan om een studie te gaan volgen, dus dat behoort ook tot de mogelijkheden. Maar ik ben iemand die leeft in het heden dus voorlopig focus ik mij alleen nog op het voetbal.” 

Het seizoen werd natuurlijk stopgezet vanwege het coronavirus. Hoe heb jij deze periode zonder voetbal doorgebracht?

“We mochten ruim twee maanden niet trainen. Dat was erg lang dus ik besloot om dan maar het positieve ervan in te zien. Fysiek gezien ben ik ben veel in mezelf gaan investeren. Ik heb veel krachttraining gedaan, veel voetenwerk geoefend in de tuin en ben veel gaan hardlopen met mijn zus en later ook met vrienden. Daarnaast kregen we van de club een spinningfiets en andere attributen om mee te trainen zodat we thuis genoeg konden doen. Sinds de laatste versoepelingen van de overheid omtrent het sporten, kon ik gelukkig ook weer met wat jongens gaan trainen op mijn traptechniek. Naast het voor mezelf trainen had ik nu ook meer tijd voor wat ontspanning. Zo lees ik graag een interessant boek en speel ik op zijn tijd ook een potje FIFA.”

In Duitsland en binnenkort ook in andere landen is het voetbal weer in gang gezet in lege stadions. Wat zou je ervan vinden als er komend seizoen ook in de Eredivisie voor lege tribunes wordt gespeeld?

“Ten eerste heb ik het voetbal op tv erg gemist dus dat de Bundesliga in Duitsland nu weer is begonnen vind ik heel leuk. Maar ik vind het wel een raar gezicht om die lege stadions te zien en bovenal ook gewoon heel erg jammer. Er is niks mooier dan voor publiek te spelen en het geeft je een extra adrenalineboost. Het ziet er uit als een training, of oefenpartijtje. Maar als we straks hier in Nederland ook weer mogen voetballen, dan zal ik er gewoon staan hoor. Dat dit in het begin in een waarschijnlijk lege Koel zal zijn, vind ik erg jammer. De magie van een volle Koel is namelijk heel mooi en geeft je als voetballer extra kracht.”

Wanneer is jouw carrière geslaagd?

“Ik wil niet na mijn carrière het gevoel hebben dat ik er niet alles uit heb gehaald dus daarom doe ik er nu alles aan. Het zou natuurlijk fantastisch zijn als ik uiteindelijk voor FC Barcelona kan spelen maar als blijkt dat VVV het hoogst haalbare is, dan ben ik daar ook tevreden mee. Als ik er maar alles uit heb gehaald, al ga ik uiteraard wel voor het allerbeste!”

Wat zou je jonge voetballertjes willen meegeven die hetzelfde willen bereiken als jou?

“Geloof in jezelf. Als je klein bent, denk je dat het nog zover weg is maar je moet erin geloven dat het echt kan. Maar plezier hebben is de sleutel tot succes. Zonder plezier kom je nergens.”

Tot slot nog een paar korte vragen voor Evert: