Wedstrijdanalyse vs Willem II & SC Heerenveen: verdedigend

Voor het blote oog is het verre van genieten in dit lopende seizoen. We zijn 8 wedstrijd onderweg en we hebben 9 punten. Dat op zichzelf is best een prima prestatie, maar de wijze waarop er gevoetbald wordt is niet om over naar huis te schrijven. Dat is de algemene trend die men heeft in Venlo en omstreken. Persoonlijk denk ik dat er veel onzin gesproken wordt over mentaliteit en inzet, en denk ik dat het tactische plan van de technische staf niet werkt. In deze analyse kijken we naar het plan van VVV-Venlo in de wedstrijden tegen Willem II en tegen SC Heerenveen.

Robert Maaskant heeft zijn reputatie niet mee en staat erom bekend dat er geen echt idee achter zijn speelstijl zit. Nu is het lastig om dat te beoordelen, maar het lijkt wel alsof het niet duidelijk is of we nu aanvallend voetbal willen laten zien of verdedigend.

In de eerste 8 wedstrijden heeft VVV-Venlo dus 9 punten verzameld. In de wedstrijd tegen RKC Waalwijk werd er met 3-1 gewonnen, de uitwedstrijd met FC Utrecht werd met 1-2 gewonnen en ook de thuiswedstrijd tegen FC Groningen ging met 2-1 gewonnen. Daarnaast werd er met 4-1 verloren Sparta in Rotterdam, ging de wedstrijd tegen Ajax met 4-1 verloren en werd ook de uitwedstrijd tegen ADO Den Haag met 1-0 verloren. Waar wij ons dus op concentreren zijn de laatste twee nederlagen in de competitie, namelijk tegen Willem II en SC Heerenveen.

Vorig jaar rond dit tijdstip hadden we 11 punten bij elkaar gesprokkeld. In dat opzicht doen we het dus minder dan het vorige seizoen. Die 9 punten zijn meer dan wat verwacht zou worden op basis van de zogenaamde expected numbers. Op basis van het vertoonde spel, kansen en schotconversie zou VVV-Venlo volgens Tussen de Linies op de 18e plaats moeten staan, met 4,5 verwachte punten. De xG van VVV-Venlo in dit seizoen staat op 6,62. VVV-Venlo overpresteert in dit geval want ze hebben inmiddels 9 doelpunten gemaakt wat er op wijst dat de ploeg echt effectief is.

Nu gaan we het echt hebben over de wedstrijden tegen Willem II en SC Heerenveen.

Formaties
VVV-Venlo begon in beide wedstrijden met een 4-2-3-1 formatie. Dat is de formatie die Maaskant tot nu toe vaakst heeft gebruikt (28%). Daarnaast gebruikt hij 4-1-4-1 (27%) en 4-3-3 (19%) het meest. De startformaties kun je in de afbeelding hieronder zien.

Opstellingen VVV-Venlo tegen Willem II (links) en tegen SC Heerenveen (rechts).

Tegen Willem II hield hij deze de hele wedstrijd aan, maar in de wedstrijd tegen SC Heerenveen werd de formatie aangepast. Na een eerste helft waarin VVV-Venlo met 0-2 ging rusten, werd er in de tweede helft voor een 4-4-2 opstelling gekozen. Soriano en Wright vormden het spitsenduo, met Soriano als diepste spits. Het viermans middenveld werd gevormd door Yeboah-Cattermole-Linthorst-Sinclair, waardoor Post naar achter werd geschoven.

De 4-4-2 formatie is iets waar Maaskant al enige keren aan gerefereerd heeft, maar relatief weinig heeft gebruikt. Deze heeft hij maar 5% gebruikt en dat is toch een laag cijfer. Daarnaast is het opvallend dat er in een viermans middenveld, twee aanvallers gebruikt worden.

Defensieve vorm

In de defensieve vorm van VVV-Venlo kun je twee zaken identificeren in de wedstrijden tegen Willem II en SC Heerenveen. Je hebt de viermans verdediging en je hebt het defensieve blok op het middenveld dat daarvoor speelt.

De zes verdedigend ingestelde spelers van VVV-Venlo.

Het defensieve hart wordt gevormd door Kum en Röseler die geen extra taken hadden dan de normale defensieve taken. Pachonik staat vrij hoog in de organisatie en probeert in de aanvallende fase veel bij te dragen, terwijl de linksback dat in principe niet doet. De dubbele ‘6’ of het defensieve blok heeft als taak om bij te dragen aan de defensieve organisatie in de transitiefase en in de verdedigende fase. In theorie houdt dat in dat Cattermole de linkerkant helpt en Post de rechterkant.

Als je kijkt naar de positionering kun je stellen dat Janssen behoudender speelt dan Scheimann, maar dat vooral Pachonik erg offensief speelt. De positionering van de verdedigers kun je ook zien op de onderstaande afbeelding van Wyscout.

Positionering van VVV-Venlo in de wedstrijden tegen Willem II (links) en SC Heerenveen (rechts).

Wat je tevens ook kunt zien is dat Cattermole iets meer naar voren speelt en Post dichter bij Röseler en Pachonik, al is Pachonik een stuk meer naar voren geschorven in de wedstrijd tegen SC Heerenveen. In het veld ziet het er uit dat er meer spelers aan de rechterkant staan en dat heeft dan te maken met de hoge positie van Pachonik ten opzichte van de meer behoudende positie van Janssen/Scheimann. Dit kun je vooral zien in de afbeelding hieronder van de wedstrijd tegen SC Heerenveen.

Cattermole en Post zijn de sleutel tot het defensieve spel van VVV-Venlo. In transitie en in de verdedigende fase sluiten zij aan en speelt VVV-Venlo in feite meer een 5-3-2 of 6-2-2 doordat zij aansluiten bij de verdediging. Dit is uiteraard wanneer het succesvol wordt uitgevoerd, wat niet altijd zo is.

Er zijn twee dingen die met elkaar in verband staan: het druk zetten op de tegenstander en de plaats van het winnen van duels. In de wedstrijd tegen Willem II probeerde VVV-Venlo de middenvelders van De Tilburgers onder druk te zetten en daar vond ook 45% van de defensieve duels plaats.

Er werden 42 defensieve duels uitgevochten in het middenveld door VVV en Willem II, waarbij er 11 werden verloren. Dat komt ook door de wijze waarop VVV druk probeerde te zetten tegen Willem II. Het middenveld van Cattermole-Post speelde daar een grote rol in.

Scheimann begint hierboven met het druk zetten op de rechtsback van Willem II die daardoor een andere afspeelmogelijkeheid moet zoeken. Zijn intentie is om vooruit te spelen en daar anticiperen Post en Cattermole op. Zij gaan het duel aan op het middenveld, hetgeen leidt tot veel defensieve duels die gewonnen worden op het middenveld. Nu was de wedstrijd tegen Willem II aanvallend niet goed, maar verdedigend op het middenveld werd wel enige slagen gewonnen.

Tegen SC Heerenveen werd er nauwelijks druk gezet en vonden er weinig slagen plaats op het middenveld. Er werden maar 29% van de defensieve duels uitgevochten op het middenveld. Van de 24 duels op het middenveld, verloor VVV er 11. Dit gaf veel meer druk op de defensie, die dan druk moest zetten op het moment dat de tegenstander al op de helft van VVV was.

Waar VVV erg kwetsbaar is en blijft is in de counter. Onder Maurice Steijn bleef VVV vrijwel altijd met 4 man achterin als er aangevallen werd. Maaskant ziet dat anders, hij wil meer met de backs aanvallen, waardoor VVV erg kwetsbaar is in de tegenstoot. Als beide backs hoog staan met Cattermole die hoger speelt dan Post, dan heb je maar 3 mensen in de restverdediging.

Hierboven zie je dat het 3v3 is in de counter, alhoewel Cattermole wel weer snel terugloopt. Uiteindelijk loopt het goed af voor VVV-Venlo, maar hierboven zie je dat er dus drie verdedigende spelers zijn tegenover drie aanvallende spelers van de tegenstander, en wanneer de tegenstander specifieke kwaliteiten bezig kan dit echt genadeloos worden afgestraft.

Passing vanuit de verdediging.

Het laatste segment waar we naar kijken vanuit de verdediging is de passing. We hebben het dan over passing in lange ballen of passes van verdedigers naar middenveld, om te zien hoe het opbouwend is. In de twee overzichten hieronder zie je de passing van VVV-Venlo in de wedstrijden tegen Willem II en SC Heerenveen. Allereerst die van Willem II uit.

In de wedstrijd tegen Willem II heeft VVV-Venlo 412 passes verstuurd waarvan er 303 aankwamen bij een medespeler. Dat is een nauwkeurigheidspercentage van 73,54. Wat een stuk interessanter is, is de hoeveel passes die gestuurd wordt van een verdediger naar een middenvelder, en hoeveel er naar de aanvallers gaan. Tegen Willem II werden er 48 lange ballen gespeeld en daar kwamen er 27 van aan bij een medespeler. Opvallend is dat Cattermole de meeste lange speelde naar een medespeler, namelijk de opkomende Pachonik.

Als je kijkt naar de passes die terug worden gespeeld in de wedstirjd tegen Willem II dan valt op dat de centrale verdedigers niet vaak de bal krijgen. Linthorst is de middenvelder die het meeste terugspeelt en hij kiest ervoor om terug te spelen op Cattermole of de twee backs.

Er is meer een idee bij de uitwedstrijd tegen Willem II, er zit meer structuur in de opbouw bij VVV-Venlo. Het percentage lange ballen op het totale aantal passes is niet zo groot en dat is bij VVV heel lang nabij de 15 procent geweest. Nu leek dat niet zozeer het probleem in de wedstrijd Willem II, maar juist de executie van defensieve afspraken.

In de wedstrijd tegen SC Heerenveen vormde dit echter wel een groter probleem. VVV kon steeds minder het spel maken en koos veel voor de lange bal richting Wright. Maar liefst 83 ballen van 451 passes waren lange ballen. Dit kun je zien in de onderstaande afbeelding.

VVV-Venlo kon amper de voetballende oplossing vinden en was constant op zoek naar een afspeelmogelijkheid, maar die kwam er niet. Daardoor werd er vaak geopteerd voor de lange bal naar voren vanuit de centrale verdediging, backs en zelfs de middenvelders.

Uiteraard is dit een momentopname en dit geeft een ander beeld van de prestaties op het veld. Het is niet zozeer dat er structureel iets fouts gaat in de verdediging, maar dat individuele fouten hebben geleid tot nederlagen. Als conclusie kunnen we stellen dat er geen zekerheid is in formatie, er kwetsbaarheid is bij de counteraanvallen van de tegenstander en dat er op verkeerde momenten druk wordt uitgeoefend door de verdedigende spelers van VVV-Venlo. In de volgende analyse kijken we naar de echte achilleshiel van deze ploeg, namelijk de aanval.

3 Responses

  1. hendrik

    Toffe site geworden. Heb nu geen bril meer nodig.
    Complimenten voor deze analyse. Is voor mij soms wat moeilijk, maar leer er van.
    Hoop nu dat de verantwoordelijke bij VVV dit ook gaan doen.

    1. Interessante analyse.
      Wat mij dan vooral opvalt is dat in de wedstrijd tegen Willem II veel duels op het middenveld gewonnen werden en dat dat dan uiteindelijk heeft geresulteerd in 1 schot op doel, dan lag daar in die wedstrijd toch echt het probleem. De aanvallers raakten veel te snel en gemakkelijk de bal kwijt. Maar werden ze wel goed bediend vanuit het middenveld vraag ik me dan af…

Leave a Reply